Umran'dan uygarlığa

Halep'te acılar benim

yeryüzüne yayılan çığlıkların.

Bir evin enkazından

kan revan içinde çıkarken

gözler görmez titreyen

bakışlarla küstüğüm bu hayatı.

Önce Amerikalılar geldi

daha yeni doğduğum günde.

Sonra Ruslar da geldi bir bir

oluyor bir beş yıl kadar.

Yüreği yaralanmış bir kızım,

burada büyümez ölür kızlar.

Karanlık soğuk bir geceydi,

bizim evimiz bombalandı.

Saçlarım, mutluluğu görmeyen

gözlerim ve ellerim tozlandı.

Bir yağmur damlası oluverdim,

gözyaşlarım yandı ve kayboldu.

Erken büyür burada çocuklar,

beyaz taşlı binaların altında.

Ambülanslar geçiyor birer birer

şimdi alıyorlar kollarına beni de.

Sesizce, tek başına kalıyorum,

boş gözlerle bakarken bu hayata

içimden gelmiyor bak ağlamıyorum.

Umrandan uygarlığa sesleniyorum,

kana bulanan küçük ellerimle.

Sadece dua ediyorum yüce tanrıya,

bitsin bu gözyaşı ve ölümler diye.

Boş gözlerle bakarken bu hayata

içimden gelmiyor bak ağlamıyorum.

Beyaz Arif Akbaş, (d.1979 İstanbul) Türk eleştirmen şair/yazar. 2005 yılında Ahmet Yesevi Ünivers..