Vefatının 17.Yılında Barış Manço'yu anmak

Türk müziğinin efsane isimlerinden Barış Manço vefatının 17. Yılında İstanbul başta ailesi, sevenleriyle birlikte İstanbul  / Kanlıca’da ki mezarı başında dualarla anıldı. Eşi Leyla Manço Doğukan ve Batuhan hazır bulundu. Barış Manço’nun 7’den 77'ye  kadar sevenleri vardı. O herkesin sevgilisi idi. 1971 yılında " Dağlar Dağlar " şarıksıyla ünlendi.

Televizyonlarında bu programını yaptığı günlerde o günlerde yedi yaşında olan çocuklar bugünlerde birer delikanlı oldular. Onlarda barış Abilerini unutmadılar mezarına kadar gelip birer karanfil bırakıp dua ettiler. İstanbul’un değişik yerlerinden yüzlerce kişi gelip mezarı başında hazır bulundular. Onun söylediği şarkılarıyla bir kez daha andılar. Kur’an-ı Kerim okuyup dua ettiler…

Barış Manço bu toprağın sesi ve soluğu idi. Bizden biri idi.  Kolay kolay unutulmaz, gönüllerde iz bırakıp göçüp gitmişti. Maddeten aramızda olmazsa bile her an sesiyle, sakin ve sevimli duruşuyla gönlümüzdedir. Bir şarkısında:

Dün yine yapa yalnız dolaştım yollarda

Yağmurlarda ıslandım bomboş sokaklarda

Gözlerimde yaş, kalbimde sızı unutmadım seni

Unutmadım, unutmadım, ne olur beni anla..

Barış Manço, 1992'de  sanat ve kültüre katkıları, Türk çocukları için  yaptığı çalışmalar  nedeniyle yararlı Belçika Kıralı'nda " Şövelye " ünver almmıştı. Yiunheaynı başarı ve çalışmalarından ötürü  Fransa'dan  da "Şövelye" ünvanı almış ve 1991 yılında  henüz hiç bir kimseye verilmediği TÜrkiye "Devlet   Sanatçısı"   ünvanını almaya hak kazçanmış ilk sanatçı idi...

Sevgili Barış Türkiye Televizyonlarında 7’den 77 ‘ye programını hazırladığı günlerde hepimiz zevkle izlerdik. Onun bu program sırasında bir “ Kitap Sandığı” vardı. Şairlerimiz, yazarlarımız tarafından bu sandığa kitaplarını armağan ediyorlardı. 1986 larda benim de “Harran’da Atatürk Çiçeği”  bir şiir   kitabım  çıkmıştı o günlerde.. Adı geçen kitabımdan iki tanesini Barış Manço’ya armağan olarak göndermiştim. Aradan günler geçti, bir gün benden, şiir kitabımdan söz ederek teşekkür ediyor ve kitabımı akranda gösteriyordu. Değişik program  ve zamanlarda tam üç kez tekrar edildi. Bu hatıramı hiç bir zaman unutmuyorum. İşte Bardış Manço böyle bir insandı, insana değer veren gerçek anlamıyla bir sanatçı idi. Böyle bir insan kolay kolay unutulmaz.  Bundan dolayı ben de unutmuyor, her zaman saygıyla ve rahmetle anıyorum.  

Barış Manço demokrat, muhafazakâr ve vatan sevgisiyle dopdolu bir insandı.  Bu yönüyle rahmetli Turgut Özal’a benziyordu. Vefatının 17.Yılında saygıyla ve rahmetle anıyor ve sözlerimi bir şarkısıyla bağlamak istiyorum. Bu sözlerinde de  ölüme inanıyor ve elveda ediyor.

 ELVEDA ÖLÜM

Çoktan uçmuş güvercin

Tahta masam devrilmiş

Can dostum çoban uykuda

Tatlı komşu Ayşe Teyze

Emekli Salih Öğretmen

Hepinize hepinize elveda…

Dostlar elveda

Gözlerim kurşun gibi

Ağır ağır kapandı  bu gece

Elveda…

Barış MANÇO

Güz Yağmurlarıyla Giden Barış Manço Sayfa:232.  

Yayına Hazır:  Ömer  Durak, Merkür Yayınları / İstanbul 1999   

Abdülkadir GÜLER

02.02.2016- SÖKE