A.B.D.’nin 44. Başkanlık yarışı

A.B.D.’de başkanlık seçimleri yapıldı ve Barack Obama %52’lik bir oyla seçimden galip çıkıp A.B.D.’nin 44. başkanı oldu. 20 Ocak’ta görkemli bir törenle yemin ederek görevi selefinden devraldı.

Obama’nın 2006’da Demokrat Partiden aday adaylığını açıkladığı, 1-2 kamera ve yanında 3-4 kişinin olduğu, oldukça mütevazi toplantıyı National Hall’daki Abraham Lincoln heykelinin önünde ayaküstü yapmıştı. Köleliği resmen yasaklayan, iç savaşı kazanarak ülkenin ikiye bölünmesini engelleyen, A.B.D. tarihinin bu ünlü başkanına karşı özel bir sevgi duyduğu açıktı.

İsmi ve görünüşü dikkatimi çekmiş, başkanlık yarışını zorlayacağını hissetmiştim.

Hilary Clinton’la giriştiği adaylık yarışı tarihte pek görülmeyen bir şekilde “at başı” gitmiş, galip ancak sonlara doğru belli olmuştu.

Bu arada; adaylık yarışında Clinton ile Obama baş başa kaldıkları andan itibaren A.B.D. tarihinde ilk defa siyahi veya kadın başkan seçilme ihtimali doğmuştu. Kasım 2008 tarihine kadar bunlar ancak Hollywood filmlerinde oluyordu.

Obama’nın Demokrat Parti adaylığı kesinleşip, başkan yardımcısının açıklanacağı günlerde kamuoyunun genel beklentisi, adaylık yarışındaki rakibi Hilary Clinton’ı seçeceğiydi. Ancak Obama beklentilerin aksine başkan yardımcısı adayı olarak -sürpriz bir şekilde- Senatör Joe Biden’ı seçti.

70 yaşına yaklaşmış kıdemli senatör olan Joe Biden sert ve kibirli mizacıyla tanınıyordu. Obama onu seçerek yönetimine biraz tecrübe katmak istemiş olabilir.

Biden bir konuşma metninde bir İngiliz politikacıdan intihâl yaptığını kabul edip kamuoyundan özür diledi.

Diğer taraftan; Cumhuriyetçi aday John McCain adaylık yarışını Obama’nın aksine rahat kazandı.

72 yaşındaki bu ihtiyar kurt, başkan yardımcısı seçiminde Obama gibi sürpriz yapıp Alaska valisi 44 yaşındaki Sarah Palin’i seçti.

Palin seçimlere kesinlikle renk kattı. Eski güzellik kraliçesi olan Palin sıkı muhafazakar değerleri savunuyor. 17 yaşındaki kızı evlilik dışı hamile olan Palin, (Amerikan muhafazakarlığı böyle oluyor herhalde) yurtdışına hiç çıkmamış, pasaportunu bile yeni almıştı. McCain’in yaşını göz önünde bulundurursak Palin’in ileride başkan olma ihtimali bile vardı.

”Ben Rusya’yı iyi bilirim çünkü Alaska’dan Rusya gözüküyor” diyen Palin’e, karşı taraftan “bizde astronotuz çünkü Ay’ı görüyoruz“ diye esprili cevaplar verildi. “Aşil’in topuğu” terimini bilmediği anlaşıldı. Playboy’dan teklif aldı. Benzerleri yarışması yapıldı.

Bence bu “orta yaş kadını” medyanın ve kamuoyunun baskıları karşısında genel olarak başarılıydı.

Biden, seçim sürecinde ve televizyon tartışmalarında Obama’nın isteği üzerine Palin’e karşı kibar davrandı ve fazla üzerine gitmedi.

Obama ile McCain arasındaki TV düellolarında az farkla da olsa Obama galip gelmişti.

Tam da o sıralarda yaşanmakta olan mali kriz etkisini hissettirmeye başlamış, işsizlik oranı %6‘ya çıkmıştı. Amerikan seçmeni krizin faturasını Bush yönetimine kesmiş ve O’nun politikalarını devam ettirme olasılığı yüksek olan McCain’e karşı şüpheyle bakmaya başlamıştı.

Obama bu durumdan yararlanıp McCain’nin Bush’un devamı olacağı argümanını işleyip “değişim“ sloganını ön plana çıkardı. Amerikalılar seçim sürecini eğlenceli bir şekilde götürmeyi biliyorlar.

Sonuç olarak; Obama rüzgârları arkasına almayı başardı ve A.B.D.’nin ilk siyahi başkanı seçildi.

Obama seçim sürecinde siyah oluşunu hiçbir zaman ön plana çıkarmadı. Zaten bunu yapsaydı –diğer birçok sakıncası biryana- asla seçilemezdi. Çünkü siyahlar A.B.D. nüfusunun ancak %15’ini oluşturuyor.

200 küsur yıldır yönetimi seçimle ve törenle el değiştiren, dünyanın bu en büyük demokrasisi yine tarihi bir olaya sahne oldu ve Obama bir siyah olarak ülkenin en yüksek makamına seçilip, A.B.D.’de zaten ölmekte olan ırkçılığın tabutuna bekli de son çiviyi çaktı.

Fakat bundan emin olabilmemiz için biraz zamana ihtiyacımız var.