ABD noktayı koydu, ikinci adımı atamazsın! Kayganlaşan dış politikanın iç politikaya yansıması

Arap Baharı, Arap kabusuna dönüşürken, özellikle Türkiye'ye yansıması da, bir okadar  ağır olacağı görülmektedir.

Türkiye'yi, Ortadoğu bataklığına çekmek istiyen sözde müttefik Nato üyeleri ve ABD, nihayet Suriye rejimini devirme bahanesiyle, bir ülkenin içişlerine müdahale eder hale getirdiler, ülkeyi. Bunuda, geri planda kalmayı tercih eden Suudi Arabistan ve Katar gibi arap ülkelerini kullanarak, Türkiye'yi ön plana sürdüler.  

''Sen aslansın, sen paşasın yürü bakalım''  diye, sırtımız sıvazlanarak, nihayet Suriye'ye demokrasi götürme görevini büyük bir şevkle icra etmeye başladık. Sırtımızın sıvazlanması BOP projesiyle başladı, başbakana POB eş başkanlığı lütfedildi. Ogünden sonra komşularımızla asgari seviyelerde ki sıkıntılarımız, bugün içinden çıkılmaz bir hal aldı.

Suriye'nin kuzeyine, PYD ve Kürd Ulusal Konseyi'nin yerleşmesiyle,  Esad 2,5 milyon kürd nüfusunun, bir bakıma devrimcilere katılmasını engellemek istemiş, aynı zamanda da PKK'ya bağlı bu örgütleri Türkiye'ye karşı bir koz olarak desteklemeyi arzulamıştır.

Başbakan'ın, Suriye'nin kuzeyine müdahale ederiz beyanatından sonra ABD'le yapılan görüşmelerde, büyük bir olasılıkla, Obama'nın böyle bir fikri aklınızdan geçirmeyin dercesine, beyzbol sopasıyla medyaya verdiği resim tartışma konusu olduğunu biliyoruz. Böylece, tankları Suriye sınırına yığan Türkiye'nin güvenliğinin ABD için bir önemi olmadığı vurgulanmış oluyor.  

ABD ve Dışişleri Bakanı Hillary Clinton, Türkiye'nin Suriye'nin kuzeyine bir askeri müdahale girişimine  sıcak bakmadıkları gibi, endişe duyduklarını ve bunun hoş karşılanmıyacağını dile getiriyor. BM Genel Kurulu'nda kabul edilen, barışçı ve politik bir geçiş için alınan karara destek verdiklerini söyleyken, Davutoğlu'nun bu görüşmeden pek memnun kaldığı söylenemez.

Suriye'deki, Esad rejimine karşı direnen muhaliflere tam destek verilirken, olayların ve stratejilerin Türkiye'yi zorlamaları kaçınılmazdı, nitekim İran, Suriye, Irak ve Barzani  (her nekadar, dost görülsede) Rusya faktörleri kozlarını oynamaktadırlar. Üç koldan PKK desteklenmektedir.  Güney Doğu'daki çatışmalar, basılan karakollar, kaçırılan insanlar ve şehit cenazeleri medyada yer almaktadır.

Bütün bu konular iç politikaya yansımakta, görsel ve yazılı medyada yerini alırken, ağır eleştirilere ve  yorumlara neden olmaktadır.Dolayısiyle Hükümeti ve Başbakan'ı zorlamaktadır. Eleştirilere verilen cevaplar, bunu bize aksettiriyor.

İç İşleri Bakanı, Şahin'in yazı yazan, eleştiren insanları, terör suçlusu  göstermesi gibi. Şahin ''Çatışmaların İstanbul'da kalemle, kitapla devam ettiğini savunarak, Geçimli'de atılan havan mermisiyle, Ankara'da yazılan yazıların bir farkı yoktur'' dedi.  

Başbakan'ın, Hepar Gen. Bşk. Osman Pamukoğlu'nun Teke Tek (Habertürk) programında ''Hakkari elden gitti'' sözüne yaptığı eleştiride, Pamukoğlu'nu seviyesizlikle, teröre prim vermekle suçladı ''Paşa olsan ne yazarsın, sen kimsinde karşına çıkacağım, gramın kaça'' diyerek çok sert sözlerle eleştirdi. Medyada yer alan bu sözlere verilen cevap ise, bu sözlerden aşağı değildi. Pamukoğlu '' Ben, Hakkari elden çıktı lafını iki senedir söylüyorum. Senin bunu anlayabilecek ne kapasiten ne de seviyen var. Hodri Meydan, el yumruğu yemeyen kendi yumruğunu değirmen taşı sanırmış, meydana çık evladım'' dedi.

Başbakan, diğer bir köşe yazarınıda eleştirdi. Radikal yazarı, Cüneyt Özdemir'in  köşesinde eleştirdiği ''Dışişleri Bakanı Davutoğlu'nun Burma'da ne işi var?'' yazısına  verdiği tepkide, ''ben o medya patronuna yazıklar olsun diyorum, o adamı köşe yazarı olarak nasıl tutuyorsun'' dedi.

Dış politikada atılan adımlar, ister istemez iç politikaya yansımaktadır. Ülkenin çıkarlarına ters düşen girişimler neticesinde bir ülkenin bekası etkilenecekse buna müsaade edilmiyeceği aşikardır.