- Kategori
- Deneme
Abdal ve Aptal
Armut ağacı 200 yaşında -Taşköprü- dilek köyü- Kuştepe Mahalles foto Cebrail Keleş
* Abdala malûm olur, aptal malûmdan malûl olur.
* Abdal, insanın değerine önem verir; aptal, önemli olan insana değer verir.
* Abdal haklı çıkarılmaktan endişelenir; aptal haklı çıkmakla böbürlenir.
* Abdal yola bakar, aptal yolun sonuna.
* Abdal bilgiyle ayar; aptal bilgiyle kanar.
* Abdal vicdan sesine, aptal nefsine uyar.
* Abdalın beni yoktur, aptalın da bizi.
* Abdal us diye tutturur, aptal sus diye.
* Abdal anlayınca susar; aptal anladığını anlatmak için susturur.
* Abdal anlaşmak, aptal anlatmak için konuşur.
* Abdal başkasını değil kendini bilir; aptal kendini bilmez de herkesi bilir.
* Abdal sorudan cevap çıkartır; aptal soruya cevap çıkartır.
* Abdal soruyu, aptal yanıtı anlamlı bulur.
* Abdal durur düşünür; aptal düşer düşünür.
* Abdal uyanır düşüne, aptal uyur düşüne.
* Abdal, ışıktaki karanlığın içini görür; aptal, ışıktan kör olur da karanlığı yok sanır.
* Abdal mutlu etmeyi marifet bilir, aptal memnun edilmeyi bekler.
* Abdal için başarı yolu önemlidir, aptal için başarıya ödül önemlidir.
* Abdala “peki” derler, aptala“de ki” derler.
* Abdal gönlünün sevdiğine gider, aptal modanın sevdiğine.
* Abdal fikrini zikreder, aptal zikrini fikir eder.
* Abdal derin çelişkide tarafsız kalır; aptal işine gelen çelişkide kalır.
* Abdal oy çokluğuna, aptal oybirliğine sevinir.
* Aptal iyiliğe masum görünür, abdal iyiliğe mana görünür.
* Abdal yeniler; aptal eskitir.
* Abdal yaşar, aptal yaşlanır.
* Abdal evrilir; aptal devrilir.
* Abdal kendini değiştirmeye, aptal dünyayı değiştirmeye kalkar.
* Abdal özeleştiriyle yeni bir yol yapar, aptal özür dileyip aynı yola sapar.
* Abdal sadeliğe bayılır; aptal gösterişe.
* Kadın deyince abdal güzel hayal eder, güzel deyince aptal kadın hayal eder.
* Abdal zamanın ne olduğunu bilir de saat takmaz; aptal zamanı bilmez de saat markasına takar.
* Abdal azı bulunca sevinir, aptal hepsini alamazsa üzülür.
* Abdal sultanlardan uzak durur, aptal sultanın eteğinde uyur.
* Abdal azmeder, aptal inat eder.
* Abdal dürtülünce uyanır, aptal sayıklamaya devam eder.
* Abdal kendini, aptalsa herkesi akılsız sanır.
* Abdal aptalın sözüne akıl çatmaz, aptal abdalın sözünü akıldan saymaz.
* Abdal abdalla düşünür, aptal abdalla dövüşür.
* Abdal olan aptalı bağışlamaz; sadece merhamet eder.
* Abdalı bağışla âlim yap, aptalı bağışla arsız yap.
* Abdal kuşkanadı kar gibi yumuşak, aptal dolu yağmuru gibi konuşur.
* Aptal ya hayranlık duyar ya nefret eder; abdal ise ne hayranlık duyar ne nefret eder, sadece anlamaya çalışır.
* Abdallar aptal göründü diye aptallar abdal olmazlar.
* Abdal aptaldan bile öğrenir de aptal kendini âlim sanır.
* Abdal bilgili aptaldan korkar; çünkü aptal bilgili aptalı devlet sanır.
* Aranıp durma ey fani, abdal da sensin aptal da sensin…
Aptala abdal Muharrem Soyek
***