Abidin Dino hayatı ve mutluluğun resmi üzerine

23 Mart 1913 yılında İstanbul'da doğdu Nazım Hikmet üstadın akılcı sorusu gibi bir tek mutluluğun resmini çizemedi, ya da çizdirmediler.

Türkiye'nin en büyük Ressam ve Karikatüristiydi
.
TKP üyesi olduğu için ülkesi içerisinde Adana'ya Çorum'a sürgün edildi ve hayatının büyük bölümünü Avrupa'da geçirmek zorunda bırakıldı.

Sıkı yönetim komutanlığı zamanında Türkiye içerisinde işçileri resmetmeye başladı ve belki de Yaşar Kemal'i ülkemizde fark edilmesinde en büyük etken oldu.
Yaşar Kemal henüz 15 yaşında iken ''O ve ağabeyi Arif Dino olmasaydı Yaşar Kemal de olmazdı. Sürgün de bazen işe yarıyor” demiştir.
1953 yılında Paris'te ''burada ne işim var'' diyecek kadar memleket özlemi çeken Dino Fransız Plastik Sanatlar Birliği"nin Onursal Başkanlığı'na seçilir.

Mutluluğun Resmi Üzerine

1961 yılında Havana’ya bir ziyaret gerçekleştiren Nazım Hikmet, Prag-Paris-Havana-Moskova-Varşova’da bulunduğu süre boyunca, Saman Sarısı şiirini yazmıştı. Nazım, Abidin Dino’ya şöyle sesleniyordu ;
…
sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin
işin kolayına kaçmadan ama
gül yanaklı bebesini emziren melek yüzlü anneciğin resmini
değil
ne de ak örtüde elmaların
ne de akvaryumda su kabarcıklarının arasında dolanan kırmızı
balığınkini
sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin
1961 yazı ortalarında Küba'nın resmini yapabilir misin
çok şükür çok şükür bugünü de gördüm ölsem de gam yemem
gayrının resmini yapabilir misin üstad…

Abidin Dino;

Mutluluğunn Resmi

Kokusu buram buram tüten
Limanda simit satan çocuklar
Martıların telaşı bambaşka
İşçiler gözler yolunu.
İnebilseydin o vapurdan
Ayağında varnanın tozu
Yüreğinde ince bir sızı.
Mavi gözlerinde yanıp tutuşan
Hasretle kucaklayabilseydim
Seninle, bir daha.
Davullar çalsa, zurnalar söyleseydi
Bağrımıza bassaydık seni nazım,
Yapardım mutluluğun resmini
Başında delikanlı şapkan,
Kolların sıvalı, kavgaya hazır
Bahriyeli adımlarla düşüp yola
Gidebilseydik meserret kahvesine,
İlk karşılaştığımız yere
Ve bir acı kahvemi içseydin.
anlatsaydık....
O günlerden, geçmişten, gelecekten,
Ne günler biterdi,
Ne geceler...
dinerdi tüm acılar seninle
bir düş olurdu ayrılığımız,
anılarda kalan.
ve dolaşsaydık türkiyeyi
bir baştan bir başa.
yattığımız yerler müze olmuş,
sürgün şehirler cennet.

işte o zaman nazım,
yapardım mutluluğun resmini
buna da ne tual yeterdi;
ne boya...

http://olcaykiykac.blogspot.com/2013/05/abidin-dino-hayat-ve-mutlulugun-resmi.html

https://twitter.com/OlcayKiykac

Olcay KIYKAÇ