Abla sen sinirlisin galiba?

O değil de;

Bi insan evladının üst komşusu hep mi başka gezegenden olur! Evlerinde yediklerinden içtiklerinden tutun da giydiklerine giymediklerine kadar ne var ne yok hepsi bizim balkonda.

Kadın yine kapıya gelmiş, balkona düşen pantolonunu istiyor…

- Güzel arkadaşım canım kardeşim, bu lanet çamaşırları neden mandallamıyosun da her defasında soluğu bizim kapıda alıyosun?

- Mandal takıyorum ama rüzgar uçuruyoo

- Bu nasıl rüzgardır nasıl mandaldır, niye bizim çamaşırları uçurmuyo da hep senin çamaşırları uçuruyo!

- Abla ben balkona geçim pantolonumu alayım?

- Ya bak anam babam, sen evinden çıplak ayak gelip merdivenlerden çıplak ayak inip evime çıplak ayak giriyosun her defasında ve ben bu duruma uyuz oluyorum!

- Abla merak etme sen, benim ayaklarımın altı temiz, ben çok titiz bi insanım

- Ben hiç titiz değilim ama evime böle giremezsin, anlıyor musun!

- Napim abla, pantolon burada mı kalsın!

- İyi de sen bira şişelerini de aşağı atıyosun, meyva kabuklarını da, kuruyemiş kabuklarını da, izmaritleri de, hatta kızının oyuncakları bile bizim balkonda. Kapıya gelip canının istediğini alıp gidiyosun diğerleri balkonda fon olarak kalıyo!

- Yok ablam ben atar mıyım hiç!

- Senden başka kimse yok kiii! martılar mı gelip atıyo… ya hadi kızım hadi işim gücüm var oynayamam seninle. ne alcaksan al git. bak bidaha gelirsen seni içeri almam. çamaşırlarına da mandal mı takarsın zincire mi vurursun naparsın bilmem. Hatta çamaşırlarını hiç çıkarmadan üstünde yıka, asmak derdi mandallamak derdi olmasın!