- Kategori
- Şiir
- Okunma Sayısı
- 84
AÇ KÂLBİNİ
Takıldın kaldın ovalarda,
Daha dağı var bunun.
Yol uzun,
Vakit kısa.
Çıkış ararsın belli.
Kapatmışsın,
Görmedin mi?
Nasıl göresin ki?
Kâlbi kapalı.
'Ah be çocuk'
Atam, geldi aklıma,
Çocuk dermiş,
Yârenlerine.
Aç kâlbini aç,
Neden bu kadar hüzünlüsün?
Dolu dolu yüreğin,
Yağamadın bir türlü.
Hani, bir melek vardı,
İncecikti,
Yufkâ yürekli,
Ağlardı,
Dokunsalar, hafiften.
Kaçma kendinden..
Kimi?
Neyi?
Nasıl seveyim?
Başla,
Öncelikle kendinden.
Âşık ol, meselâ,
Aynada gördüğün güzele.
Bak bir daha
Doya doya.
Ne kadar da güzel mişim meğer,
Ben olsam,
Bana âşık olurdum,
eN baştan..
Hadi bakalım,
Bugün doğdun,
Kutla doyasıya.
Açmazsan pencereni,
Göremezsin güzelliğini.
Çek bir nefes, derinden
Ohh desin hücrelerin,
Cana geldim, yeniden...
Cemile Torun, jale kasap
bu blog'u önerdi.
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Önce kendini sevmeli ve saymalı ki başkasını sevebilsin can. Saymak içinse insan olmaya çabalamak... Gönlü kapalı olanın gözleri görmez ama belli de olmaz bir bakarsın bir perdenin açılması kadar an meselesi. Her açıdan sağlıklar diliyorum
kevser şekercioğlu akın 20.04.2020 23:58- Cevap :
- Değerli yorumunuz için teşekkür ediyorum. Selâmlar.. 21.04.2020 9:19
Kendini sevmeyen başkasını sevemez
jale kasap 16.04.2020 12:24- Cevap :
- "Nefrete bulaşmayanlara" ya da nefretten arınmış olanlara :) Sevgilerimle.. 16.04.2020 13:04
Facebook hesabınızla yorum yapın, daha çabuk onaylansın!