- Kategori
- Gündelik Yaşam
- Okunma Sayısı
- 8565
Acemi asker yemin töreni

Kış mevsiminin en dondurucu günlerinden birisiydi.
Özel aracımla gitme isteğime karşı çıktılar.
Yollar karla kaplıdır dediler.
Uçaklar da kalkmayabilirmiş hatta.
Yine de denemeliydim can pahasına!
Havaalanının zemini buz kesmişti!
Uçakların kanatlarını buz çözücü özel sıvılarla yıkamaktaydılar!
Sağolsunlar, sanki bizler için özel olarak uğraşmaktaydılar!
Ya bunca uğraşa rağmen uçak seferleri iptal olursa?
Asker anasını nasıl teselli edecektim?
Baharın gelmesini aylarca nasıl bekleyecektim!
Nihayet kalkış müjdesini almıştık.
Gerisi hiiiç önemli değildi.
Bir şekilde inecektik oraya, belki de inemeyecektik.
Ama ertelenecek bir mutluluk değildi ki!
Böylesi bir gururun telafisi olamazdı ki!
Tatile gitmiyorduk ki!
Vardığımızda bütün oteller tıka basa doluydu!
O şehri esir almıştı tüm vatanseverler.
Ve de evlat severler.
En büyük festivaller o kalabalığın yanında sönük kalırdı!
Bizi birliğe ulaştıran külüstür adeta bir kadillak gibi göründü gözüme!
Hiç aldırmadım olanca soğuğu kırık camından üfürse de yüzüme!
Kantin önünde sıra beklemeye değmişti!
İçimizi ısıtmaya yetmişti plastik bardaktaki soğumaya yüz tutmuş çaylar!
Bu memlekette gözyaşları bile donarmış bu aylar!
Hareketlenmeler başlamıştı en nihayet!
Anonslar mermi gibi deşiyordu yüreğimizi!
Her isim okunuşunda kalplerimiz duruyor ara verildiğinde tekrar atıyordu ritimsizce!
Takır takır öksürmekteydi anaların sarılırken boğmaya çalıştığı çocuklar!
Nöbet işte, vatan aşkı işte!
Ooo dediler, biz çoktaaan alıştık!
Ama rahatken bile rahat değiliz aslında!
Dağları bekleyen kardeşlerimizi düşündükçe!
Nihayet anonslar bitmiş, insan seliyle dolup taşmıştı koca alan!
Takviye sandalyeler koşturmaktaydı canlarımız!
Hala da dolup taşmaktaydı üç stadyum büyüklüğündeki tören alanı!
Komutanlar öyle bir konuşmuştu ki nerede benim tüfeğim der haldeydiniz!
Marşlara eşlik ederken yere çakılan postal gürültüleriyle karışan seslerimiz çatallaştı!
Önceden kayıt yaptıranların eli kuzucuklarının omzunda gözden kayboldular!
Biz ağladık!
Böylesi önemde hatayı nasıl da yaptık!
Biz orada sokak çocukları gibi kimsesiz akşamladık!
Çok zor geçti, çok uzundu gece!
Ama sabahın köründe yine oradaydık!
Gece nöbetinde donan bir er haberiyle yıkıldık!
Çocuğumuza daha bir sıkı sarıldık!
Harçlığın yeter mi dedik!
Sıkça arayın yeter dedi!
Peki, çamaşır, diş macunu?
Hepsi karşılanıyor hiç bir sorun yok!
Peki, alışveriş masrafların?
Ooo her şey sudan ucuz!
Üşütme sakın oğluuum!
Soğukta pek çıkma dışarı!
Öksürürsen bağrına bal sür emi?
Ah o analar yok mu, o analar?
Hiç büyümüş görmezler evlatlarını!
Ama ben büyümüş gördüm!
Hem de çoook büyük!
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Sabahın bu saatinde bakın beni yine ağlattınız Arif Bey. Demek ki tüm analara babalar ben gibi. Sanki kendim yazmışım gibi okudum satırlarınızı. Sizler geçirmişsiniz o günleri, darısı başımıza. Sevgiler.
Ata Kemal Şahin 08.01.2013 5:56- Cevap :
- Hemen her anne babanın karşılaştığı hayatımızın kaçınılmaz gerçekleri bunlar Ata Kemal bey. Yazarken benimde gözlerimin nemlendiği anlar olmuştu. Aklıma geldikçe yine okurum aynı duygular içerisinde. Askerimize tez günde kavuşmanız en içten dileğimdir. Selamlar saygılar. 08.01.2013 12:40
Bu gerçekten harika bir tören ve herkese de nasip olmuyor. Benim oğlum yok ama ben de bir anneyim ve şimdiye dek 2 kez yemin törenine gittim. İnsanın milli duyguları coşuyor ve de coşturuyorlar.Bayrak, vatan, millet, toprak neymiş bunu o anda çok daha iyi hissediyorsunuz. Canımız evlatlarımız dünyada onlardan daha değerlimiz yokken biz herşeyimizi onlara emanet ediyoruz.İyi ki gitmişsiniz.Çünkü bu filmi başa alıp tekrar seyretme şansınız bir daha yok. Hayırlısı ile sağ salim yuvaya dönsünler. Saygıyla
Gülsüm Tiknaz 24.01.2008 22:11- Cevap :
- Çok güzel yorumladınız,o duyguyu herkes yaşamalı ki sizin gibi pozitif düşüncelere sahip olsunlar.Çok teşekkürler.Selamlar 24.01.2008 22:35
Dusunsenize vatanimizi onlara emanet ediyoruz. Herkesin yapamayacagi bir gorevi yapiyorlar, hem de zorla degil, parayla degil, seve seve, davul zurnayla gidecek kadar seve seve yapiyorlar bu goevi. Bilinc yerinde, kisilik yerine olunca, kuzu gibi yolldigimiz genclerimiz birer aslan parcasi olup cikiyorlar. Allah hepsine hayirli teskereler nasip etsin.. sevgiler.
Beyhan BiÇKİN KOZANOGLU 24.01.2008 9:49- Cevap :
- Öyle güzel açıkladınız ki ekleyecek hiç bir söz bulamadım. Çok teşekkürler.Saygılar.. 24.01.2008 11:21
Yıllardır yaşadığın babaevinden ayrılıvermek...asıl zor gelen bu olsa gerek. Ama sonrasında öyle bir aşıyorlar ki kendilerini; "adam" oluyorlar. Ancak askerliğini yapmasına rağmen "adam" olamayanlar da var; onlar umutsuz vaka. Sevgili Atiye Hanım sözetti yazınızdan da öyle okudum. Öyle bir anlattı ki! Yüreğinize sağlık ama ben onun kadar etkilenmedim, çünkü onun oğlu şu anda yeni yemin etmiş bir asker.:) Evlatlarımızın, vatan görevlerini bitirip sağ salim ailelerine kavuşmalarını diliyorum. Sevgiler, maviyle.
derinmavi.. 23.01.2008 20:35- Cevap :
- Hassasiyetiniz için çok teşekkürler.Önemli olan söylediğiniz gibi olgunlaşmış ve sağlıklı bir şekilde gelmeleri. Saygılar... 23.01.2008 20:46