Açgözlülük II

(Devam)
Sağlığın, sıhhatin yerinde ve özgür müsün?
İstediğini yiyip, içebiliyor musun?
Erdem sahibi bir vicdanın var mı, rahat mı?
Başını yastığa koyduğunda,
Huzur içinde bir uyku uyuya biliyor musun?
Kimseye muhtaç olmadan yaşayabildiğin,
Muhtaç olanlara yardım edebildiğin bir gelirin,
Sevmeyi, paylaşmayı ve yardım etmeyi bilen, güzel bir kalbin var mı?
Sevdiğin ve sevenlerin yanında, sevgi, dostluk ve muhabbetle,
Birlik, beraberlik ve huzur içinde yaşaya biliyor musun?
Sevilen, saygı duyulan ve aranan bir insan mısın?
Karda, kışta, soğukta, küçücükte olsa kendine ait bir evin var mı?
İşte tüm bunlara sahipsen,
Dünyanın en zengin ve en mutlu insanı sensin.
Bütün bunların farkında değilsen,
Dünyanın tüm zenginlikleri senin olsa da
Sen, dünyanın en fakir insanısın…

Ve hiçbir ‘’DAHA’’ seni asla zengin ve mutlu yapamaz.
Zira DAHA’ nın sonu yok, hiçbir zaman olmadı.
DAHA diye yola çıktığında, ulaştığın her zirvede göreceksin ki,
Daha yüksek bir başka zirve var tırmanman gereken.
Anla ki Muhteşem Süleyman bile bulamadı,
DAHA’ nın zirvesini ve nitekim dünya, ona dahi kalmadı.
Bırak artık bir kenara, içindeki,
Açgözlülüğü, kibri, hırsı, ihtirası, kini, nefreti, kavgayı,
Barındıran nefsi beslemeyi,
O seni yeyip, bitirmeden.
Sevgiyle, dostlukla, muhabbetle,
Güzellikle, iyilikle, insanca, kardeşçe, hakça, adil, barış içinde
Ve doğaya saygılı yaşama inancını taşıyan,
Ruhunu besle,
Daha ne kadar vaktin kaldıysa, ömür heybende…

Ne kadar mal, mülk, para,
Biriktirirseniz, biriktirin,
Helal, haram, doğru, yalan,
Giderken bu dünyadan,
Sizinle gidecek olan,
Bir, kaç metre kefen bezidir,
Beyaz patiskadan, cebi olmayan,

Ve en sonun da saraylara,
Dahi sığamasanız da bu dünyada,
İçine gireceğiniz yer,
En fazla iki m2’lik bir mezardır,
Nemli ve soğuk, topraktan…
Mustafa Murat Güngör
07.01.2014