Acı...

Acıyı başımda nar eylediler
Hayaline doğdu gözlerim bugün
Başımı dumanlı dağ eylediler
Seni her nefeste özledim bugün

Göğsümde yırtıldı çığlığın sesin
Ciğerime düğümlendi nefesin
Yüreğime akan şu kanı kesin
Yediğim kurşunu sezmedim bugün

Kırıldı umudu serçe kuşların
Yüzüne dağılmış sırma saçların
Böyle acımı olur günü baharın
Yüzüme dayandı dizlerim bugün

İşte Umut Altınçağ'ın yürekten söylediği sözler.. Bu sözlerin büyülü olduğu ve müziğin de gücüyle insanı alıp hapsettiğini düşünüyorum.

Yüreğime akan şu kanı kesin! Bunu kimse yapamaz değil mi? İşte imkansızlıkların dinlediğimiz müziğe verdiği tat burda.. Her nefeste özlesekte birilerini, yüzümüze dayayıp yüzümüzü çığlık çığlığa ağlasakta... Gerisini biliyorsunuz zaten.

İnsanın yaşadıklarını dinlediği müziklerde bulması ne kadar da güzel.. Sanki kimsenin üstümüzden alamadığı yükü alıp, bizi bir nebze de olsa hafifletiyor. Üstelik yüzleşmek istemediğimiz gerçekler karşımızda, tıpkı bir aynadan yansır gibi, yansıyor yüzümüze. Başımızı çevirme şansımız yok ve, işte tam karşımızda orda, bize bakıyor acılarımız..

Dinleyin, dinleyin ki üstünüzden atamadığınız yük biraz hafiflesin...