Açık büfenin kenarında bekleyenler

Gırla yemek. İstemediğin kadar içecek. İstemediğin kadar tüketim.
Ne yersen ye, ne içersen iç, her şey bedava. Diğer adı all incclusıve. Bir başka adı her şey dahil. Ne dahil; yatak dahil, yeme içme dahil, eğlence dahil, kuş sütüde dahil. Açık büfe, istemediğin kadar sıcak ve soğuk yiyecekler, binbir çeşit tatlılar, salata çeşitleri v.s. Saray yavrusu konaklama tesisleri. Çam ormanlarının içerisinde. Cır cır böceklerinin uğultusunda deniz, güneş ve eğlencenin akla hayale gelmeyecek bin bir türlü çeşidi. Devasa tesisler. İhtişamlı görkemli tema otelleri. Mimariler müthiş. En az maliyet elli milyon dolar. Müthiş yatırımlar ve emek yoğun bir sektör.

Ya hizmet edenler. Ya turizm emekçileri. Turisti memnun etmek adına, amuda kalkan turizm emekçileri. Uyku yok. Dinlenme yok. Anadolunun türlü yerlerinden, yerini, yurdunu terkedip, gurbete çıkan turizm emekçileri. Ordu'dan, Giresun'dan, Urfa'dan, Kastamonu'dan, Çorum'dan, Tokat'tan ve daha sayabileceğimiz bir çok kentten, çalışmak için Antalya'nın yolunu, Güneyin yolunu tutup, hiç bir iş güvencesinin olmadığı, tümü ile emeğe dayalı çalışmanın hakim olduğu otellerde, yeni yetme müdürlerin yönetiminde, yaşam mücadelesi. Ne yenen yemek yemeğe benziyor, ne yatılan yer yatılan yere benziyor.

İzin derseniz hak getire. Yaz sezonu bittiğinde kapının önündesin.
Kaldıki sezon içerisinde en küçük bir yanlış işinden atılmana nedendir.
Mesela yanlışmı, nasıl yanlış. Şarabın servisini yanlış yaptın kapının önüne. Kül tablasını masadan geç aldın, çay servisini geç yaptın v.b nedenlerle her an, her dakika işten atılmakla karşı karşıya olmak. Feci bir baskı, feci bir sindirme. İnanılması güç ilişkiler, mücadelerler. Küfürün hadi hesabı belli değil. Adı çalışmak. Onurunla çalışmak. Daha fazla kar makzimisayonu adına, yeni yetme müdürlerin, çalışanlara en feci şekilde yüklenmesi.

Gördüğüm göreceğim en ağır çalışma koşulları. Ne sendika söz konusu, ne bir iş güvenliği. Sanayi sektörlerinden daha ağır şartlar. Tümü ile kol gücüne dayalı mücadele. Günde ortalama onört saat.

Lojmanların durumu tam bir felaket. Yatacak yer diye verilen yerler taş çatlasın onbeş metre kare ve on beş metrekarede kalan kişi sayısı en az dört. Tek duş kullanımı. Oda her istediğin zaman duşu kullanman mümkün değil. Tuvalet tek. Odalar klimasız. Yazın sıcağında uyumak mümkün değil. Yemekhaneler rezalet. Yazın sıcağında en adi yağ ve sosla yapılan yemekler. Makarna, pilava talim. Başkaca bir şey söz konusu değil. Yapılan bir yanlış eğer işinize mal olmamışsa, maaşınıza mal olur.

Onca yoldan geleceksin Anadolu'nun dört bir yanından çıkıp, çalışmak adına devasa otellere geleceksin ve manzara bu.
Sınıfsal çelişkinin en yalın hali ile kendisini gösterdiği alandır turizm sektörü ve oteller.

Bir tarafta alabildiğine bir tüketim, diğer tarafta ise o anı ve ortamı hizmet ederek teneffüs edenlerin hiç bir şeyden faydalanamadığı bir ortam. Sabah saat sekizde başlayan mesai, öğlen yirmi dakika yemek molası, akşam saat beşe kadar çalışma ve Türk gecesine hazırlık mücadelesi. Gece yarısına kadar süren eğlence esnasında tüm personel hazır kıta görev yerinde. Yarı askeri disiplin hakim tesislerin tümünde. Gece yarısı biten Türk gecesinden sonra, sabah kahvaltısına yapılan hazırlık. Gece saat 01 sıralarında lojmana gidiş. Sabah saat en geç sekizde tekrar iş başı. Günlük çalışma tamamlandıktan sonra, gece eğlencesi için hazırlık. Mesela beach party. Mesela fasıl gecesi, mesela korsan gecesi. İçkilerin su gibi tüketildiği, eğlencenin tavan yaptığı, ama hizmet edenlerin dilinin dışarda olduğu anlar.

Kaç para maaş için. Hepsi hepiciği asgari ücretin birazıcık üstü. Zaten çalışanların önemli bir kısmı sigortasızdır. Devlet bu durumu iyi bilir ve iş müfettişlerini buralara sadece maaşa bağlanmaları için gönderir. Mesela her otel, iş müfettişerini maaşa bağlamıştır. Bunun başka bir açıklaması yok. O kadar çok sigortasız kaçak işçi çalışıyorki. Bir tek tesise dahi tutanak tutulmuyor. Olacak işmidir. Bu güne kadar sigortasız personel çalıştırdığı için, cezai işleme tabi tutulmuş bir tek otele rastlamadık.

Mesela otellerde en ilgiç şeylerden biriside yatak kapasitesinin yarısı kadar personle çalıştırmakır. Oysa otel yönetimleri ne yapıyor. Yatak kapasitesinin dörtte biri oranında personel çalıştırıyor. Personeli üç vardiya çalıştırması gerekirken, yılın çoğu zamanaları iki vardiya çalıştırır. Günlük çalışma saatleri yılın çoğu günleri ve yüksek sezon zamanlarında ondört saattir. Buna mukabil herhangi bir mesai parası ödenmez. Sosyal hayat sıfırdır, turizm emekçisinde. Sendikal faaliyet söz konusu olursa işine anında son verilir ve kafası gözü yarılarak. Hadi bakalım çıkın işin içinden.

Daha devam edeyim mi. Bence sonraya bırakmak daha iyi olur. Sonrayada yazacak bir şeyler olsun.