Acılardır mutlulukları anlamlı kılan

Babaannem hastalanınca ülkenin başkentinden rotayı çevirdik memlekete. Torunlarına düşkündü. Biz de onu çok severdik.

Çocukluğumuz onun bize masal gibi gelen yaşamından anlattığı anılarla büyüdü. Kurtuluş savaşı yıllarında daha küçük bir çocukken yaşadıklarından tutun, cepheye gidip dönmeyen ve yüzünü anımsamadığı babasına dair o kadar çok anı anlatırdı ki biz zamanın nasıl geçtiğini anlayamazdık. Annem veya babamın seslenmesiyle uykumuzu uyumaya çekilirdik.

Aradan yıllar geçti biz büyüdük, düştük gurbetin yollarına okuduk , eskilerin deyimiyle yurt yuva kurduk. Ve bir gün babaannemin hastalandığını duyunca soluğu memlekette aldık.

Zavallı babaannem neredeyse hiçbir şey hissetmeden yatıyordu hasta yatağında. Kınalı saçlarının gölgelediği güzel yüzünden, geldiğimizi anlamış gibi tatlı bir huzur yansıyordu. Mutluydu.

Oysa daha o yaz, doksan yaşına rağmen mahallede nazar değmesin diye bastonla yürümüştü, gülüşmüştük.

İznimiz dolduğu için yanında daha fazla kalamadık, çaresiz dönmek üzere yola çıktık. Üzgündüm , bir taraftan bizim emektar torosu yolda tutmaya çalışırken, diğer taraftan babaannemi düşünüyordum. Yıllar film gibi gözümün ününden geçip gidiyordu.

Hey gidi babaanne. Evlendiğimizde bizden pek ses çıkmayınca kapıyı yumruklamış; “Toprak almayasıca aç öldürecek misin gelini” diye seslenmişti. Yıllar ne çabuk tükeniyor.

Bir defasında harman yerinde uyurken dedem çıkagelmiş o yanında bulunan baltayı karanlıkta dedemin başına indirerek izi hiç kaybolmayacak koca bir yara açmıştı. Dedem ise o günden sonra hayatının dersini almış, artık tedbirli davranmayı öğrenmişti.

Ben bu düşünceler ile yola devam ediyordum. Karadenizin mavi suları, yeşilin binlerce tonu ile araya serpiştirilmiş ilçeleri bir, bir tüketiyordum. Ünye’ye geldiğimde ani bir karar ile arabayı kenara çektim. Eşime “Ben bir telefon edeceğim” diyerek, “Hemen geliyorum” dedim ve karşıdaki telefon kulübesinden annemi aradım. Anneme; “Babaannem ölmüş öyle mi?” dedim. Annem şaşırarak ; “Kim söyledi” dedi. “İçime doğdu anne.. “ diyebildim.