Acımadı ki

Çocukluk, insanı her açıdan şekillendiren bir dönem. Öyle bir dönemdir ki, kimse unutmaz çocuklukta yüreğine dokunan, kanatan, üzen, itikleyen, kucaklayan, acıtan, katran yanığıyla yakan kimseyi. İyilikler, bütün yaşamı boyunca tazecik kalır aklında, hep kullanır her sıkıştığı anda çocukluğundan kalma anıların getirdiği güzellikleri, aynı iyiliği başka çocuk yürekleri de hissetsin diye. 

 

Çocukluk hisleriyle yönlendirir hayatını, çocuk hisleriyle bulur pusulasız kaldığında yolunu. Herkes şanslı değil, mutlaka acır bir yanları bazen bir sarılmayla bazen bir gülümseme, bazen bir baş okşanması ama en çok güvenilen gözlerin söyledikleriyle onarmaya çalışır kırıldıklarını. Bu yüzden sevgiyle ve özellikle güvenle büyütülmeli çocuklar. İnsan yaşadığını yaşatırmış. Şiddet gören önüne geçemiyor şiddet göstermekten. Güvenle-gerçekten sevgiyle büyütülense yalan sokmuyor hayatına. 

 

Bedenine oranla öyle büyük bir algıyla görüyorlar ki hayatı ve insanları gerçekten görülmeyeni bile fark ediyorlar. "Anne, şu kadın çok mutsuz" demişti bir gün sokakta ikizlerimden biri, şaşırmıştım. Nerden anladın kızım diye sormuştum. Baksana mutsuz bakıyor demişti. Öyle saf bir yürekle algılarlar ki her şeyi kim kendisini sever kim severmiş gibi yapar anlarlar. Sevene canla sarılır sevmeyenden kendini sakınmaya çalışırlar, sessiz bakışlarla. 

 

Bazen de koruyamazlar kendilerini. Öyle bir duruşu vardır ki çocukluğun; acısa bile bir yerleri bir bağırtıdan ya da itiklemeden, başları dik "ACIMADI Kİ" derler acılarının buğusu havada yükselirken.  "ACIMADI Kİ" nin içindeki sınırsız güçle hayata tutunmaya çalışırken büyüme çabaları.    Hiç unutmazlar hayatları boyunca acıtanları, acıtan anları ama hayata devam. Böyle-böyle büyünür kılavuzsuz hayat yolunda. Herkesin bir "ACIMADI Kİ" si vardır bazen anlatılır en umulmadık bir anda belki de hiç tanımadığın birine bazen de dile gelir kaleme dökülür, bir hayalden yola çıkılıp bir kitap olur. 

 

"ACIMADI Kİ" isimli kitap, çocukluğunu unutmamış insanların, çocukça bir hevesle-heyecanla yola koyulmasından ortaya çıkmıştır. Ve geliri hakkında kimsenin bir çıkarı yoktur -Geliri de bağışlanmıştır-. Sadece, İYİLİK gösteren İYİLİK bulsun amacıyla. Ben, ikiz kızlarımın küçük olması sebebiyle evden çok uzaklaşamıyorum ama emeği geçen -başta Sema Öztürk olmak üzere TÜM arkadaşlarıma  TÜM içtenliğimle sevgilerimi yolluyorum. 

 

Yolumuz açık, baskılarımız-okuyanımız-devamlarımız-yardımlarımız-kelimelerimiz-cümlelerimiz-anlatımlarımız  bol olsun. Diğer tüm arkadaşlarımdan da ilgi-alakalarını-paylaşımlarını bekliyorum. Hayır, kitabı alıp okşamanıza gerek yok alıp-okuyun bu bize yeter.