- Kategori
- Şiir
Acıya Dahil
her çöküş, bir kattır çoğalmaya
yum gözlerini
uykunda göremediğin yağmur
sabah yeşertir umudun filizini
kapı açık kaldıkça
ayaklar yürür içeri
kuşlar vurulurmuş
çirkin bakışlarda
sen sapan olma kuşlara
rüzgâra güvenme
bileğin gücünde savur harmanını
gözlerin, deniz feneri olsun kendine
karıncanın çalışkanlığını ezberle dua yerine
ne kadar emek harcarsan harca
kenarda kalır yine, kenar süsleri
boş sessizliğe açılır içerisi
dik dursun dilin
ne düşerse düşsün, kendinden olanı dök
yüzünü senin ellerin tutar ancak
maşa olmasın ellerin
inilmez kuyulara ip olma
görüp, bileceksin
hayat çoğu zaman acıya dahil!...
Hâdiye Kaptan
c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir