Açlık grevindeki Nuriye ve Semih öğretmenlere açık mektup...

Nuriye Gülmen ve Semih Özakça kardeşlerim…

Hocaydınız.

Her hangi bir yargılamaya tabi tutulmaksızın bir KHK’yle kürsülerinizden alındınız…

Haksızlığa uğradınız.

“Hak, hukuk, adalet nerede…” diye haykırdığınızı duyurabilmek için bedenlerinizi ölüme yatırdınız.

Kürsülerinizi geri istiyorsunuz.

Açlık grevindesiniz.

“Ölüme her saniye daha fazla yaklaştıkça kamuoyunun duyarlılığı artsın, toplumsal tepki size bu haksızlığı yapanlar üzerinde dayanılamaz baskıya dönüşsün, geri adım atsınlar…” istiyorsunuz.

Yanılıyorsunuz kardeşlerim!

Bakın, KHK’lerle sizden başka yüzbinlerce kişinin daha işlerine son verildi. Lisansları iptal edildi, bu kişilerin aile fertleri de benzer uygulamalara tabi tutuldu. Açlığa sefalete mahkum edildiler.

FETÖ’cüler…

Belki bir milyon kişi…

Gıkını çıkaran var mı?

Geçtiğimiz günlerde bir kamu kurumunun “idari mali işler” birimine uğradım.

Bu KHK ihraçlarından birinin maaş iadesine tanıklık ettim.

Elleri titreye titreye cebindeki parayı denkleştirdi, “ola ki gecikme faizi borcu da çıkar” diyerek fazladan 20 TL daha bıraktı, “artarsa, caminin yardım kutusuna atın, iade için beni aramayın…” dedi, “peki” diyip aldılar.

Umurlarında bile değil.

Siz bedenlerinizi ölüme yatırarak böylelerinin de hakkını hukukunu savunuyorsunuz.

Ölümleriniz onların umurunda mı acaba?

Neden hiç birinin sesi sedası çıkmaz?

Niye bir tanesi yanınıza oturup sembolik bir destek açıklaması yapmaz?

Sevgili Nuriye ve Semih öğretmenlerim!

Her geçen saniye  sağlıklarınız açısından geriye dönülemez noktaya gidiyoruz.

Bu ülkede sizler gibi sayısız insan açlık grevlerinde sağlıklarını ya da yaşamlarını yitirdi.

Bugün hiç kimse hiç birinin adını sanını anımsar mı dersiniz?

Haklı davanızı sonuna kadar destekliyorum.

Eyleminize sonuna kadar karşıyım.

Sağlıklarınızı, yaşamlarınızı yitirerek kendinize ve yakınlarınıza acı çektirmekten başka bir sonuç elde edemeyeceksiniz.

“Sizi destekliyoruz” diyerek ölümünüze, sağlıklarınızı yitirmenize teşvik eden yalancı destekçilere de artık daha fazla yüz vermeyin lütfen…

Açlık grevi “yol” değildir.

Saçmadır.

Mücadele gücünüzü tüketir, azminizi sonuçsuz bırakır.

Bırakın açlık grevini, bir an önce sağlıklarınıza kavuşun, mücadelelerinizi yükselterek sürdürün.

Size bu haksızlığı, bu adaletsizliği reva görenlerin ellerini ovuşturarak kaçınılmaz sona varmanızı beklediklerini lütfen görün.

Size destek gösterileri yaparak kendi reklamları dışında amaçları olmayan sahtekarlara daha fazla kulak vermeyin.

Sizin şu mücadele azminiz, sağlıklı kalmayı başarabildiğiniz sürece size bu haksızlığı yapanların kabusu olacak.

Bırakın güzel kardeşlerim açlık grevini….

Lütfen…

Hemen şimdi…

Kenan IŞIK