Adada Tusunami

Rüzgar bir sinirli, bir sinirli ki sormayın gitsin.

Ya yağmur, o da öyle, sanki esen rüzgarla yarışıyor, bardaktan boşanırcasına yağıyor.

Bu aya nenelerimiz ne derdi yazsam mı acaba? Birinci sözü Türkçe, ikincisi RUMCA ( sidikli Yennar) . 

Yağmur durmadan yağar, kışın en sert günleri daima yılbaşına doğru olur der dururdu bizim yaşlılar.

Sakın bu kelimeyi yazdım diye kimse yanlış anlamasın, bizim dilimiz, Türkçe'dir şu adacıkta. Yıllardır böyle geldi, böyle gidecek.

Ama bizden Ruma, onlardan da bize, çok kelimeler yamalanmış. Ya İngiliz sömürge zamanından Türkçe'ye  uyarlanan ne kelimeler vardı? bir tanesini  yazıvereyim : OTOBÜSE, BAS( BUS) DENİYORDU, daha da neler neler? 

Bunları, dil zenginliği, ya da karmaşası diye düşünüyorum. Benim RUMCA'M orta, İngilizcem iyi. Ermenice şarkılar hala aklımda, işte böyle bir mahallede yetiştim ben.

Yaş aldık da, bir türlü, ne kendi hatıralarımızı, ne aile büyüklerimizin hatıralarını, veya sıkça kullandıkları sözcük, ve hikayeleri anlatma iznini kendime veremiyorum.

Bu adanın hikayeleri çok, bunları, son yıllarda, araştırıp kitap haline getirenler de çok.

Son iki gündür nerdeyse ada batacak kehanetleri aldı yürüdü, ŞÜKÜR, BUGÜN, O DEDİKLERİ GÜNDÜ, GEÇTİ, GİTTİ.

TUSUNAMİ Mİ VURACAKTI BİZİ? Ne tusunamiler gördü bu ada halkı?

Çizmeler ayağında, kara, sele rüzgara karşı, yol almaya çalışmakta...

ADA  DIŞINDAN GELEN METOROLOJİ YORUMLARI NE OLDU?

Yine de bizim metoroloji haklı çıktı...  Soğuk bir kış gününden, adadan, sıcacık sevgiler.