- Kategori
- Şiir
Adalet herkese lazım
Ak taş mı, kara taş mı ağır, hukuk terazisinde belli olur.
Adalet herkese lazım unutma,
Savcıya, yargıca sövmeyi bırak.
Ya tükürme ya da yalayıp yutma,
Ağzında lafları gevmeyi bırak.
Yasama, yürütme, yargı üçgeni,
Demokrat düzenin yaşama geni.
Buna inanmazsan kapa çeneni,
İktidar adına dövmeyi bırak.
Huzurlu devletin hukuk temeli,
Mahkeme zapteder her kirli eli,
Kaç kişi yanıldı senden evveli,
Hukuku başından savmayı bırak.
Bağımsız yargıyı nefretle anıp,
Yalama haksızı güçlüdür sanıp,
Tamah edip üç kuruşa aldanıp,
Zorbaya kul olup övmeyi bırak.
Zalime kul olmak en büyük ayıp,
Haksızı koruma, adamdan sayıp.
Aptal koyun gibi bıçak yalayıp,
Diktatör celladı sevmeyi bırak.
Görüyorsun, çiğniyorlar onuru,
Haksızlıkta geçiyorlar sınırı.
Adamların oğlu, kızı, dünürü,
Aklansın hukukla, ivmeyi bırak.
Haramla tütüyor sizin ocaklar,
Namuslu insanı açlıkla haklar.
Doğru söyleyeni hukuk kucaklar,
Dokuzuncu köyden kovmayı bırak.
Nevzat adam olmaz bu yalakalar,
Yalanları fikir diye kakalar.
Biri çıkar takiyyeyi yakalar,
Elini avcunu ovmayı bırak.
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat