Mora çalan gün batımı,
Gri bulutlarla perdelenen güneş,
Aralardan süzülür ışığı, kızıl alev renginde.
Her şey kendi devrinde, yerli yerinde.
Gizemiyle büyülenmiş gibi hüzünle bakakalır ardından.
İçinde, nedeni bilinmeyen bir sevinç, bir telaş ve heyecan,
Bir dönence tüm duygular.
Son süratle giderken zaman, bir gün daha,
Çarpı atıyor bak işte hayattan!
Zaman, elinden düşürmez makası,
işinin ehli cevval bir terzi.
Önüne gelene yakışanı biçer gider.
Hiç ardına bakmaz.
Kusursuzdur eseri.
Gece gelir üstünü örter alemlerin.
Kirler gözükmez.
Temizle pak birbirinden ayrışmaz.
Ardında sessizlik sürüklenir.
Zannedersin ki, ürkütücü derin bir kuyudayım.
Kapkaranlık, ölümün bayıltıcı soğukluğu.
Sonuna vardıkça, berrak tertemiz dertlere deva su vardır.
Bakanı rahatlatır, içeni feralatır.
Gün doğar bütün gecelerin ardından,
Sıralanır gider basamak, basamak.
Etrafa yayılan aydınlık, tüm gerçekleri ortaya döküp saçar.
Bakan her göz görür, göremeyen duyar.
Akıl kabının aldığı kadar anlaşılır anlatılanlar.
Uçsuz bucaksız bilgi tarlaları gözleri gönülleri yormuştur.
Bilmek ve anlamak, ‘neyi bilir?’ ne kadar bilir ve ne anlar?
Kaplar taşınca dökülenler nereye akar ?
Sorular bitmek bilmez, sıra dağlar gibi dizilir gider.
Bilgi, her mevsim yenilenen meyveler ve yapraklar gibidir.
Bilgi, "ne çok şey biliyorum" demek için midir?.
Ne gaflet!
Adaleti temin edemiyorsan, haksızlık yapanı bilmek ne işe yarar?!!
Adalet, ölçülüdür aşırılıklara aldırmaz, dengesini bozmaz, şaşmaz gerçek.
Ölçülü olamadıktan sonra adaleti bilmenin ne anlamı var?
Değersiz çula çaputa dönmüş tüm değerliler.
Yanlışları düzeltemedikten sonra, doğruları bilmenin ne anlamı var?
Bilmek, farkına varamadan anlamsızlaştırıyor tüm anlamlıları,
Yalnız Anlamak da yetmez.
Bilgiler mıh gibi hayatlara çakılmalı.
ilkmek ilmek dokunmalı
Her ayrıntıdan adalet akmalı.
Parlayan güneş gibi, üzerimize doğmalı adalet.
Her yerde buram, buram kokmalı adalet,
Doğrularla yanlışları yerli yerine koymalı.
Gündüzü gündüzde, geceyi gecede bırakmalı
Mora çalan akşamlar umut ve neşe saçmalı
Belki, belki gelir kim bilir belki?
Belki, demek de umut etmektir.
Belki...
Selamlar...
Meryem KADIOĞLU
