Adam- 10

Zaman 10

Adam o gün eline bir kağıt ve kalem alıp masasına oturdu ve 5-10 dakikalık bir duraksamadan sonra kağıda şöyle yazdı

‘’Kaygılarıma hükmetmeliyim. Kaygılarım beni ele geçirmeye başlarsa o zaman zayıflığım kemiklerimin içerisinden onları kırarak beni bir canavara dönüştürecek. Kaygılarımın o küçük, istenmeyen bir ilişkiden çıkmış bana benzemeyen çocuklarına, arzularıma, gem vurmalıyım. Arzularım beni bir ressamın tablosunu bozması gibi azar azar mahvederken resmim giderek onun beni çektiği noktaya benzemeye başlıyor. En son ne zaman güldüğümü hatırlayamıyorum. En son ne zaman dizlerimin üstüne çöküp ağladım? Güneşin her doğuşuyla yeniden değişen biri olmadım, başkalaşmam kendi irademle gerçekleşti. Kaygı duydukça kaygılarımı ortadan kaldırmaya, ortadan kaldırdıkça daha çok istemeye başlıyorum. Sıcak bir yatak tok bir karından başka bir şey istemezken şimdi şu halime bir bakın. Giderek kendi içine doğru büyüyen bir hayvan yarattım ve her zayıflığımda onu ellerimle besliyorum’’

Adam bu satırları yazarken içinin titremeye başladığını hissetti. Değişim gibi bir mucize için kaygıya ihtiyaç vardı. Plan yapmak insanı her zaman sıradanlaştırmaz bazen de içindeki çıtırtıları duymasına vesile olurdu.