Adamı, ayrılırken tanırım...

Ayrılıklar insanlar için yaşanır. Yaşanması gerektiği an kimse tutamaz ayrılığı yerinde. Öyle olması gerekir ya da artık sevgi bitmiştir. Sevgi bittiği yerde saygı da biterse en iyi yol olan ayrılık gelir dayanır kapıya. 'Öyle acı çekmektense gel böyle çek' dercesine. Genellikle bayanlar çeker ayrılığın acısını. Ayrılık acısı çeken erkek varsa zaten durma evlen... Erkekler de zaten bu zaaflarından yararlanır bayanların. O tavizi vermişiz bir kere.. Tanımış bizi. Fakat gel gelelim ki, biz tanıyamıyoruz insanları. En iyi bir insanı ne zaman tanırız? Karakterini, kişiliğini? Tabiki 'ayrılırken'.. 

Moda olmuş sanki bir mesajla her şeyi bitirmek. Bu kadar yürek yok işte ayrılmak isteyen her kimse.. Ayrılıkta, aşkta yürek isteyecek, yüreği olacak ki çıksın karşısına gözlerinin içine baka baka desin 'ben artık seni sevmiyorum' ya da 'seni seviyorum hayatını benimle paylaşır mısın?' diye.. Maalesef hiç kalmadı. Aşkı yaşamasını bilen de, ayrılığı arkasından konuşturacak insan da.
Hiç bunlara takılmıyoruz değil mi? Adam, mesajla ayrıldı yahu. Hiç bunu farkettin mi? Hep ayrıldığı için ağladın, onsuz kalamaycağını bildiğin için ağladın, hırpalandın, kendini yıprattın. Hiç düşündün mü bu adam da karakter var mı mesajla bitirdi tüm ilişkiyi diye? 

Tabi ki hayır. Hep gözümüz onu sevmekte, hep onun davranışlarında, ya da parasında pulunda (Ki bazen parasız pulsuz bile seviyoruz yeter ki dürüst olsun diye). Bu yönden bakıyoruz çünkü aşka. Hiç kimse ayrılığıyla bir insanı tanımaya  çalışmıyor. Mesajına baka baka ağlıyor. Adam bir telefon açıp ayrılığı bile söyleyemiyorsa sana, daha ne için ona ağlarız bilemiyorum. Yeni nesil mi böyle yoksa eskilerimiz daha mı yürekliydi anlamadım ama eski aşkları yaşamak için şuan 70 yaşında anneannemin döneminde olmak isterdim. İnsanlar hep yüz yüze anlatırlardı içindeki duyguları. Hep gözlerine bakarak söylerlerdi kalbinden geçen ne olursa olsun.

Eğer yürekli bir insan kaldıysa ve gözlerine bakarak her şeyi açıklayacak biri varsa, hiç durmayın şüphesiz evlenin. Çünkü o sizi gerçekten seviyordur.

Sevgilerimle
rojda