Adanalı şair Mustafa Emre'yle söyleşi/ Şemsettin Murat

" Ne sen teksin burada ne ben
Al sazımı çal türkünü
Söyleyelim çocuklara yeniden
Barışı ve özgürlüğü "

Yukarıdaki dizeler, Adanalı şair Mustafa Emrye ait. " Özlemin İkinci Sesi " adlı şiir kitabından aktardım buraya. Kendisiyle yaptığım söyleşiyi de aktaracağım, ancak, şu notu hemen düşüreyim: Mustafa Emre'nin araştırma çalışmaları da var. Merkezi Ankara'da bulunan Hüseyin Gazi Sanat Vakfı tarafından " Türk Şiirine Hizmet Ödülü" ne layık görüldü. Emre'nin 11 yapıtı vardır. Süzü uzatmadan kendisine sorduğum sorulara ve aldığım yanıtlara geçiyorum:

Şiire ne zaman başladınız?

İlkokulda başladım, bilmeden. Şiir diye anımsadığım ilk deneme kırık bir saksıda kırmızı bir karanfildi.

İlkokul deyince akla okul gazetesi geliyor.

Evet. İlk şiir ve yazılarım okul gazetesinde çıktı. Gazetenin adı " Sesimiz" dı. Gazeteyi bir dönem tek başıma çıkardım.

Sanat yaşamınız nasıl gelişti?

Sanatın her dalını seviyordum, ama tiyatroya vurgunum. Vurulup durulunca şiiri seçtim. Çalışmalarımı şiirde yoğunlaştırdım. Şiir benim için sözülme, bir arınmaydı.

Gazete ve dergilerde çıkan ilk şiiriniz?

Yerel gazeteleri saymazsak şiirin solduğu dergilerden biri olan " Hakimiyet Sanat" a ( Kayseri ), çıkan " Diken Üstü " şiirimi anabilirim. Bunu " Yusufcuk" , " Türk Dili" , " Oluşum " , " Sesimiz" , " Ilgaz" , " Türkiye Yazıları" ve " Varlık" adlı dergilerde yer alan şiirlerim izledi.

Etkilendiğiniz şair veya şairler oldu mu?

Olmaz olur mu , Nazım'ın sevdası, Enver Gökçe'nin kavgası, Ahmet Arif'in soluğu, Hasan Hüseyin'in sesi etkilemiştir beni.

İlk şiir kitabınız ne zaman yayınlandı?

İlk şiir kitabım " Özlemin İkinci Sesi" dir. 1985'te yayınlandı.

Peki ondan sonra?

İkinci, üçüncü, hatta dördüncü kitabım olabilirdi, olabilir. Şiirle içli dışlıyım. Ancak kitabım çıktıktan sonra aldığım olumlu eleştirilere karşın ikinci kitabımı yayınlamakta bir süre duraksadım. Şiir, engin bir sonsuzluk duygusuyla karşı karşıya getirdi beni . Bir iç hesaplaşmadan geçirdim kendimi. Şiir nerdeydi, ben nerdeydim? Şiirde yeni denizler, yeni güneşler bulmak gerektiğine inanıyorum.

Yani kendi olumsuzluklarınızı görmek mi istiyordunuz?

Şiiri tam olarak kavramak, özümsemek istiyordum, istiyorum. Bunun bir "idealizm" olduğunu bile bile. Yağan yağmurlar kadar şiir okumak, şiir yazmak amacındayım.

1983-84 'te " Akdeniz Yazın Seçkisi " adlı çalışmayla Adana'da yoğun bir sanat uğraşı verdiniz. Akdeniz Edebiyat Seçkisi, neden sürdürülmedi?

Yaprağın bile kımıldamadığı bir dönemde şiir vardı, kendini için için duyumsatan. Bunu algılayan bir avuç arkadaşla yola çıktık. İçimizde Çukurova'nın sıcağı ve Akdeniz'in tuzu vardı. Seçkimizi yalnızca kendi gücümüze dayanarak bir yıl sürdürdük. Bu bir sıcak ses, serin esintiydi. Gücümüz bir yıl tetti. Bu arada film gösterimi, şiir gecesi düzenledik. Ekonomik olarak yetmedi. Görev bildiğimiz bu çaba, yalnızca bizim değildi.

Yıllar sonra " Mavi Çizgi " adlı bir dergi daha çıkardınız. Bu nasıl oldu?

Bu derginin yazgısı, on yıl önce çıkardığımız Akdeniz Seçki'nin yazgısı gibi oldu. Yine bir avuç özverili genç; kardeşliğe, özgürlüğe, sevgiye, barışa adım atmışlardı Mavi Çizgi adlı dergimizle. Aslında Güney'ın en güzel dergisiydi.

Bundan sonra neler yapmayı düşünüyorsunuz?

Çalışmanın, üretimin sonu yok. Yaşadıkça çalışacağız, hem de okyanusta bir damla olduğumuzu unutmadan. Bu ara " Dünden Bugüne Çukurovalı Ozanlar " ı hazırlıyorum. Bu alanda en kapsamlı çalışmayı günışığına çıkaracağımıza inanıyorum. Karacaoğlan'dan başlayarak Çukurova'nın şiirsel tarihini, coğrafyasını, felsefesini, estetiğini, ortaya koymaya çalışacağız. Dileriz ki her bölge kendi çalışmasıyla ülkemizin şiirini derlesin. Yurt çapında çabamız bütünlensin.

( Şemsettin Murat'n Notu: Sözü edilen " Dünden Bugüne Çukurovalı Ozanlar " bu söyleşiden sonra gerçekleştirilerek yayınlandı. Mustafa Emre'yi bu değerli çalışmasından dolayı tebrik ediyorum)