ADI MUZAFFERDİ

Kimsesizdi...

Her akşam uzaklara dalar,

Cılız bir anne gölgesi beklerdi

“Bu ne hal?” diye sorduklarında;

Kuşlara bakıyorum derdi...

Oysa

Yorgun kanatlarıyla annesini andıran

Boş ağızlarını semaya açıp,

Çırpınan,

Gök kuşlarını hiç sevmezdi...

Sokak kavgalarında yırtılan gömleğini

Annem görürse gelir diyerekten,

Bir kader çizgisine benzettiği tele asar,

Rüzgarda çırpınan biçarenin gölgesinde

Yamalı dualar ederdi...

Kentin banklarına kendi adını yazar,

Ve kendince, lekeli sokaklara küfrederdi...

Sonra,

Öyle sıcağının uykulu buğusundan,

Yarının adamlarını emziren çocuk bahçelerine sığınır,

Elinde şekerle evladını çağıran

Kendinden gülüşlü anaların ardından giderdi...

Korkudan ağlayan bir bebeğin

Çıngıraklı oyuncaklarla kandırıldığı salıncaklarda

Her saniye bir yaş daha büyürdü derdi...

Herkes

Pirinç levhalarında adlarının yazıldığı kapılardan geçip,

Nurlu bir tapınağa girercesine gülümserken,

O,

Çatal kaşık seslerinden mütevekkil bir orkestranın eşliğinde

Aç karnına hüzzamlar bestelerdi...

On beşinde inşaatçı,

Yirmisinde üç kağıtçı, gözyaşını belaya verdi

Alemin en kirli tezgahlarında

Kandan ve gözyaşından ipliklerle

Cezası müebbet fiiller dokurken bile

Zanaatı kederdi...

Ellisinde durgun, altmışında yorgun

Yetmişinde derbederdi...

Her gece semtin bozkırına çıkıp

Bir şişe dostluğuyla mehlikayı seyrederdi...

“Gruba karşı bu son bahçelerde gönlünce...”

Hiç inanmadığı şarkılardan söylerdi...

Bir gece tüm aleme küstü...

Dizlerinin tuttuğu kuvvetle en yücelere çıkıp,

Göğsünü ok gibi batan rüzgara gerdi...

“Hadi geber “ dercesine bakan kayalardan atlayıp,

Cılız cüssesini

Cebindeki gölgesini

Her daim ayarı kısık sesini kumlara serdi

Hayatında bir kez olsun

Galibiyet görmemiş bir takımın

Hem hakemi hem kaptanı olan o garibin

Adı Muzafferdi....

Son yoldaşı,

Gök kubbenin bile örtmeye tiksindiği bedenini,

Kedilerden sakınan

Manşetleri tuhaf, renkli, kalın puntolu gazetelerdi..

. O en çok yer kuşlarını severdi...

Çünkü onlar uçup gitmez,

Bir dahaki göç mevsimine kadar

Yaban ellerde ölmezlerdi... .

..E N G İ N D E N İ Z...

Tekniğini yürüttmeye çalıştığım, sevgili şair Ayrıntıda Gezinmek'e ...