Adım adım umut...

Umut umut… İçimde öyle bir umut var ki, bu bütün evrene yeter. Öyle bir ışık var ki, beynim artık sadece mutluluğa, umuda çalışıyor.

Sildim kafamdan kaygıları, yorgunlukları beni karanlığa iten olumsuz düşünceleri. Yeni bir sayfa açtım, bir çığır açtım kendime. Ne olduysa oldu geçmiş orda kaldı yeni bir hayat bekliyor beni. Hem de benimle şekillenecek bir hayat. Düşüncelerimle, düşündüklerimle, sevdiklerimle…

Bazen tamamlayabilmek için yarım bırakmak gerekiyormuş birşeyleri. Olmuysa zorlamamak gibi mesela… Mesela bazen bırakıp gitmek gerekiyormuş. Sonunu değil içinde bulunduğun anı düşünmek gerekiyormuş. Ve bir gün bir yerden gittim. Aslında bir yere geldim. Olmak istediğim yere hayalleri büyük dünyama… Olumsuz duygularımı olumluya çevirerek, gökyüzüyle kucaklaşarak, suyla dans ederek, kendim selliğe dönerek kendime geldim… HOŞ GELDİM… Artık olumsuz hiçbir duygu yok. Artık umuda açılan hayat var… Yosun tutmuş hayallerim gerçekleşmeyi bekliyor. Her şey nasıl da güzel. Rüzgâr var bugün. Derin bir ‘OH’ çektim. İçime doldu tazeledi bugün beni. Umut umut… Her şey güzel olacak diye başlayın güne ve şükrederek. İnanın bana hissetiğiniz gibi oluyor her şey. Umuda açılan kapı düşüncelerinizde seçim sizde. Ya iyi düşünecek İYİ OLACAKSINIZ ya da kötü düşünecek KÖTÜ HİSSEDECEKSİNİZ…