Adım adım

Yalınayak duygularla çıktım senin ulaşamayacağın ıssız yola. Önüme gelen kayaların üzerinden atlarken, karınca sürülerini ezmeden ilerleyeceğim. Tanıştığım insanlara seni anlatacağım. Arada birkaç küçük çocuk gelip yanıma, elimden tutarak beni gerisin geri çekmek isteyecek. Bir gülücük yetecek beni yolumdan alıkoymaya belki. Hislerim başucumda olacak ve ilerleyeceğim yeniden. Bir küçük kalp atışı olacak elimdeki resmin. 

Göl kenarında imiş gibi elime aldığım taşı yeşil tarlalara fırlatacak, pişman olup yeniden o taşı bulmaya çabalayacağım. Sarı başak tarlaları göreceğim, boz toprakta ilerlerken. Beynimdeki kuşkuları bir bohçaya sardıktan sonra gözüme ilişen ilk ağacın altına gömeceğim. Kavakları arayacak bulamayacağım. Sulak alanlar görecek. Serap deyip umursamayacağım. Ayak tabanım deve tabanlarıyla buluşacak. Kopardığım çiçekler, üzerinden geçtiğim çimenlikler gelecek aklıma. Yolum uzadıkça duygularım esnekleşecek. Sevgi bulundukça ıssız da olsa bu yol zor bitecek. Yürümeye devam ederken ayaklarımı daha çok seveceğim