Af

Yeryüzündeki en adaletsiz sistem.

Düşüncesiz insanların vicdanı.

Din emrediyormuş Allah Allah, o zaman cehenneme ne gerek var ki!

Ya ben karıncayı bile incitmem, affı kabullenemiyorum!

İnsan olduğum için affedemiyorum!

Adil olduğun zaman zaten affetmiş olursun!

Herkes savunuyor, kim karşı; mağdur olanlar bir de şu bizim çiçek böcek romantikleri!

Af eski dünya kavramı, geri kalmış ülkelerde; gelişmiş ülke cezasını tam veriyor affa gerek kalmıyor.

Affetmek insanlık değil ki hırsıza katile yardım ediyorsun.

Yüzyıllardır astınız kestiniz, yüzyıllardır affettiniz dünya düzeldi mi?

Demek ki asmak kesmek de affetmek de çözüm değil.

Af siyasi, insanlıkla ilgisi yok; oy için af kanunu çıkaran hükümetler var ve üç kişiyi doğramış adama kader kurbanı diyen vicdan bezirganları.

Suçları önleyemedikleri için affediyorlar.

Adaleti sağlayamadıkları için affediyorlar.

Beceriksizliklerini örtmek için affediyorlar.

Af kanunu çıkaran hükümetlere asla oy vermem!

İnsanlıkları eksik tamamlamak için affediyorlar.

Hoşgörüye nasıl karşıysam affa da karşıyım; bunlar eksik insanların eksikliklerini gidermek için yaptıkları şeyler.

Zaten doğruysan ekstradan bir şey yapman gerekmez ki aslolan zaten doğru olmaktır.

Ne haksızlık ederim ne de affederim!