Afet hocalarımız

 Televizyon tarihimizin en uzun süreli, en çok izlenen dizilerinden: Hayat Bilgisi’nin baş kahramanıdır Afet hoca. Ve öğretmen olmuş anaç Türk kadınını temsil eder. Anadolumun, yurdumun dört bi köşesinde benzerlerine, hatta çok daha mükemmellerine rastlanabilecek idealist bir öğretmen kadın...

Tatlı serttir. Otoriter görüntüsü, yufka yüreğini saklamak içindir. Delikanlıdır. Kıvırmaktan da, kıvırtanlardan da zerre haz etmez. Diyeceğini pat diye söyler. Doğrucu davuttur. Kovulduğu dokuz köye aldırmadan, onuncuyu bulur. Espirilidir ama, şakasını bile sulandırmadan yapar. Ciddi kadındır.

İdealizmi, çektiği çilelerden alır gücünü. Cesareti, bilgi dağlarına yaslar sırtını. Korkusuzluğu, cüretkarlığı; içinde kora dönüşmüş adalet duygusunun dışa yansımış halidir.

Orta zekalı yaklaşımları, sıradan öğrenci yetiştiren, tek düze eğitim modelini tümden reddeder Afet hoca. O yüzden iyi değildir yöneticiyle arası. O nedenle sürülmekten, sürgünlerden başını alamaz. Kendi derdinde değildir ki o. Varsa yoksa öğrencisini düşünür.

Kimi zaman cebinden öğrenci okutur. Kimi zaman yoksulluğuna çare arar fukara velinin… Dert dinleyen de o, çözüm üreten de… Haklıyı koruduğu kadar, kötülüğe de avazı çıktığı kadar bağırır.

Öğrencilerini sınavlardan çok, gerçek hayata hazırlar. İnsan gibi insanlar yetiştirmeye çalışır.

Merhameti sonsuzdur. İsyanı durdurulamaz. Evliya sabrı taştığında, sıra dağları devirir.

Evladı beller eğittiğini. Koruyup kollar çalışanı. Hademenin stres ilacı, kantincinin sakinleştirici hapı…

Ne çare ki, giderek azalıyor Afet hocalar. Neylersin ki; sistem onlara karşı. Düzen, Afet hoca istemiyor. Ezberci öğrenciye bayılanlar, düşünen insanı sever mi hiç! “ Nene gerek Afet hoca! Sen dersini anlat! “ der İblis kılıklı… Onun öğrencisi; soru sorar, düşünür ve söyler, yaptıklarıyla düzeni rahatsız eder.

Canım hocam, ne gereği var şimdi düşünen insanın değil mi?! Bak. Başımızda bir çoban… Gidiyoruz gece gündüz!.. Sana mı kaldı Diyojen’i yetiştirmek?! Socrates, bu topraklara fazla gelir! Ak Şemsettin değilsin ya! Öğrencilerin sanki dünyaları alacak!

“ Neyine gerek! Sen işine bak! “ deseler de günlerce, bildiğini okur Afet hoca. Doğrudan, dürüstlükten şaşmaz; namusundan geçmiş binlere inat; sadece erdemi savunur. insan yetiştirir durmadan...

Gün Afet hocaların olmasa da, gelecek onlarındır elbette.

Enseyi karartma. Başını dik tut hoca. Güzel günler gelecek elbet.  Belki yarın, belki yarından da yakın.

Not: Yazıda kullanılan görsel internetten alınmıştır.