Afetlerde dayanışmamızı artırmamız gerekiyor.

Deprem gibi afetlerde dayanışmayı artırmamız gerekiyor.

Bu konuda siyasi partiler, barolar, meslek örgütleri, sendikalar, kurum ve kuruluşlar, sivil toplum örgütleri, üniversiteler, ticaret odaları ve birlikleri, özel sektör, devlet birimleri vbg. imkanlarını sonuna kadar seferber etmelidir. Gün bugündür. Asıl yardım işte bu zamanlarda değerlidir.

Felakete uğramış insanlara bir an önce ulaşmanın, acıları sevince döndürmenin, psikolojiyi rahatlatmanın çarelerini çok hızlı bir şekilde aramamız gerekiyor.

Yaşadığımız son Van depreminde (23.10.2011) belediyeler nedense biraz geç harekete geçtiler.

Oysa maddi olarak hiç bir şey yapamasalar bile para toplama, giysi toplama kampanyaları pekala düzenleyebilirler.

Belediyeler aslında duyurular yapsalar, on binlerce kışlık sıcak tutan giysi, çorap, battaniye, ayakkabı, bot, halı, kilim, çadır, yiyecek kuru gıda, temizlik/hijyen malzemesi vbg. ihtiyaç malzemesi toplanabilir.

Her sabah Ankara'da Kızılay ve Ulus'dan, İstanbul’da ana merkezlerden binlerce kişi geçiyor. Belediyeler buralara yardım toplama merkezleri kursa hem vatandaş işe gelirken rahat bir şekilde yardımını götürebilir hem de belediyeler daha az zahmetle bu yardımları toplayarak hızlıca ihtiyaç sahiplerine ulaştırabilir.

Yardım konusunda hassasiyetimizi kaybetmememiz ve biraz empati yapmamız gerekiyor.

Hele hele depremden sonraki ilk 2-3 gün can kurtarma çalışmalarında çok önemli. Bu süreyi iyi değerlendirmek ve çalışma yapacak deneyimli ekiplere rahat bir çalışma ortamı sağlamak gerekiyor.

Eğer bu organizasyon başarılırsa pek çok insanı hayata döndürmek, onları yeniden kazanmak sevincimizi daha da büyütecektir.

Ülke olarak dayanışma duygularımızı hep canlı tutmamız gerekiyor. Geçenlerde bir Somali yardım kampanyası yapılmıştı örneğin, en azından o kampanya kadar yerli felaketzedelerimize de gereken önemi gösterilmeliyiz diye düşünüyorum.

Bir de her an felaket gelecekmiş gibi hazır olmalıyız. Bunun hazırlıklarına gereken önemi vermeliyiz.

Sevdiğimiz bir kişi bile öldüğü zaman ne kadar etkileniyoruz ki büyük felaketlerde yüzlerce, binlerce kişiyi kaybediyoruz.

Unutmayalım yaraları sarmak bir insanlık borcudur.