Affedin bizi.

AFFET ÇOCUĞUM

Dünyayı bıraktık bakın sizlere,
Sonra küfretmemeyin o rezillere.
Yeşil bozkırların tam ortasında
Ya da silahların gölgesinde.
Biz umudu unuttuk, umutsuzluktan
umut bizi unuttu, yorgunluktan,
Kalmadıki yüreğimizde sevgi denen tomurcuk,
Açmadan soldu, nefret ve kinle,
Anlaşmak yerine kavga eder olduk zenginle.
Ezildik soyulduk yeniden yola koyulduk,
Biz umudu unuttuk, umutsuzluktan,
Umut bizi unutu yoksulluktan,
Güzel bir dünya bırakmak isterken,
Biz yarınlarını çaldık çocuklardan.

SÜMER