Affet bizi çocuk.

Şayet anlatıldığı gibi doğru ise, Adana’da bir kız çocuğu yetiştirme yurdundan kaçırılıp, güya davasından vazgeçmesi için, 3 gün boyunca tecavüz ediliyor.

Kanım dondu, beynim uyuştu, yüreğim buz kesti... birşeyler söylemek istiyorum, çok şey söylemek istiyorum, haykırmak istiyorum ama ne diyeceğimi bilemiyor durumdayım aslında.

Hukuk mukuk, çağdaş mağdaş devlet, kolluk molluk kuvvetleri falan?

Nerden bakarsan facia, maalesef münferit olmayan ve daha iğrenc olanı ise artık kanıksadığımız, hukukun, devletin, sözün ve en önemlisi vicdanın bittiği noktadır artık burası.

Çağdaş hukuk!, bunu yapanlara nasıl indirimler uygulayacak, nasıl topluma kazandırma numaraları çekecek, hangi avukatlar bunları savunacak bilmiyorum ama bildiğim, ne çağdaş hukukta bu numaraların sonunun olmadığı, ne de bunları savunmaya koşarak gidecek avukatların.

Affet bizi çocuk, büyük laflar etmekle o kadar çok meşguldük ki seni koruyamadık, seni korumayı beceremedik diyeceğim ama bunun sadece “beceriksizliğimizin vicdan temizliğine dair sahte özürü” olduğunu bilerek yapmaya kalkmak, bu özüre sığınmak, kaç kuruşluk bir insanlık ola ki?

Nasıl başarabileceksin tekrar hayata sarılmaya, nasıl atlatacaksın bunu bilemiyorum ama, sen daha bunu atlatamadan, bunu yapanların avukatlarının, bunu yapanları nasıl el çabukluğuyla kurtaracaklarını çok iyi biliyorum, bunu düşünmek bir kere daha donduruyor kanımı ve insan olmaya dair son parçada terkediyor yüreğimi, demek böyle kuruyormuş vicdanlar.

Nasıl bundan etkilenmemiş gibi nasıl yaşacağız? nasıl birşey olmamış gibi hayatımıza devam edeceğiz? nasıl hiç bir şey olmamış gibi uyuyacağız sen oradayken diyeceğim ama, ne dediğini duyar gibi oluyorum, haklısın, topyekün, hiçbirşey olmamış gibi yaşamak en iyi becerdiğimiz şey aslında.

Affet bizi çocuk, yarın sabah yine kahvatlı yapacağız, gezmelere, ziyaretlere, işlerimize gidip, yazılar yazacağız, ve sen oradayken ve akşam olduğunda, Hz. Ömer’in adaleti üzerine sohbetler çevirip, tanrıya da dualar edip, vicdanlarımızı paklayıp, mışıl mışıl uyuyacağız, çoktandır yaptığımız gibi... hem de hiç, hemde zerre kadar utanmadan.

Not: kategorik seçim bilinçlidir !