Affet bizi ulu önderimiz...

Bugünleri gördükçe Yüce Atatürk' ümüzün olağanüstü zekasına, liderliğine, cesaretine binlerce kez daha hayran oluyorum ve onu yattığı yerde rahatsız ettiğimiz için çok üzülüyorum.

O, içinde bulunduğu güç şartları bir tarih yazarak tamamen tersine çevirip, birçok söylevinde ve özellikle gençliğe olan hitabesinde çok ileriki zamanlarda olabilecekleri adeta bir kahin gibi hissedip, ülkesini bu tehlikeler karşısında korumak üzere Türk gençliğine emanet etti.

Cumhuriyet mitinglerinde onu ve ülkesini seven vatan evlatları olarak biraraya gelebilme şansı bulduk.Ülkemizi tehdit eden birtakım güçlere karşı , onun bizlere aşıladığı düşüncelerle, cumhuriyetimiz için bir olduk.

Ama bu ülkede olanlara gerçekden akıl sır ermiyor.Ben ve benim gibi düşünen tüm Atatürk gençliği seçim sonrası üzüntü içindeydik.Herkes birbirine aynı soruları sorup durdu.

Ülkesini seven birisi olarak cidden çok üzgünüm ve yavaş yavaş seyreden tehlikelere karşı birtakım çıkarlar uğruna iğneyle kazınarak ve şehit kanı dökülerek yaratılmış cumhuriyetimizin yıpratılması duygusu çok acı veriyor.

Kişisel çıkarlar adına verilen tavizler, ülke sorunlarına değil de söz düellosuna odaklanan bir muhalefet, yönetime gelenlerin birşeyler getirmeye değil de çok şeyler götürmeyi hedefleyen politikaları, süngüyle girilemiyen güzel memleketimize ticari amaçlar yoluyla daha da kolay girilmesine izin verilmesi, Atatürk Türkiye' sinde kapkara çarşaflarlarla rahat rahat dolaşanlar, göstermelik çağdaş giysiler içinde örümcek beyinler vs, vs...

Affet bizi sevgili önderimiz. İyi ki bu gidişatı görmedin. Bizler sana yürekden, gönülden, ebediyen bağlı Türk gençliğiyiz.Ancak, ülkeyi bu noktaya getirenlere çanak tuttuğumuz için, eğitime yeteri kadar önem vermediğimizden, ufacık çıkarları uğruna gelen felaketlere pirim veren cahilleri giderek çoğalttığımız için, eğitimli olan bazılarının ise daha büyük kişisel beklentileri adına gözgöre göre yanlışı seçmelerine izin verdiğimiz için , çağdaş bir dünyada ilerlememiz gereken düz çizginin gerisine doğru hareket ettiğimizin farkında olamadığımız için, kemiklerini sızlatanları içimiz kan ağlayarak seyretmek durumunda kaldığımız için lütfen bizi affet YÜCE ATATÜRK'ÜMÜZ.