Affetmek ne işe yarar?

Antalya Ruhbilim Okulu tarafından düzenlenen II. Uluslararası Affetme Şampiyonası'nda birincilik ödülünü kazandığımı duyan Milliyet muhabiri Ümran Avcı beni telefonla aramıştı. Herşeyin çarpık ve yanlış değerlendirildiği şu günlerde affetmeye hepimizin ihtiyacı olduğunu söyleyerek bir söyleşi talebinde bulundu. Affedebilmeyi bir çoğumuzun hayatını olumlu yönde değiştirebilecek bir yetenek olarak gördüğümden aşağıdaki benzer söyleşiyi yaptık.

Ü.A. -Savaşların, çatışma ve şiddetin hiç bitmediği günümüzde siz kimi veya hangi olayı affettiniz?

M.K.-Affettiğim kişiler artık aramızda yok. O yüzden bu sorunun yanıtı bende kalsın. Ancak şu kadarını söyleyeyim birçok arkadaşım ayni olayları yaşamış olsalar bunu içlerine sindiremeyeceklerini söylediler. Üstelik onlar duyarlı ve eğitimli kişiler. Ama bazen en olgun düşünceli kişiler bile olayları gurur meselesi yaptığından affetme beceresi geliştiremiyor. Ne yazık ki çoğu kez egomuzun istediği şekilde hareket ediyoruz.
Kendimize yediremediğimiz şey "Ben bunu hiç hakketmedim. " oluyor.Gurur denen olaya farklı pencereden bakmak lazım.

Ü.A. - O halde affetmek için gurur meselesi yapmamak mı gerekiyor ?

M.K. - Çok doğru. Affedemiyorsak orada gururumuza yapılmış bir hakaret görüyoruz ya ondan. Ama öfke veya intikam duygularıyla hareket etmek gururu kurtarmıyor. Çünkü gurur bir yanılsamadır ve ruhu yaralar. Egomuzun bize ettiği bir oyundur gurur. Ruhumuz gururun altında kalarak eziliyor ve biz gururumuza yenilip işi ona bıraktığımızda daha çok inciniyoruz. Bunun farkına varırsak gururun oyununu bozar ve altında kalmayız.

Ü.A - Yani gururlu olmak bizi kurtarmıyor öyle mi ?

M.K. - Evet. Onurlu olmayı anlarım ama onur ile gurur birbirinden farklı iki şey. Burada ciddi bir farkındalığın devreye girmesi gerekiyor.

Ü.A.-Affedebilmeyi öğrenmek için nasıl bir farkındalık gerekli o zaman ?

M.K.- Benim burada vurgulamak istediğim şey kimi veya hangi olayı affettiğimiz olmadığı gibi, büyüklük göstermek için affetmek de değil. Önemsediğim şey affetmenin bize olan yararı.
Herşeyden önce affetmek bizim bilinçli bir tercihimiz olmalı.
Affetmeyi seçmeyen biri affedemez.
Bizi aldatan, inciten biri için "Bunu bana nasıl yapar ? Beni ne sanıyor " gibi egodan kaynaklanan tepkilerle enerjimizi tüketip yalnız duygusal veya zihinsel değil fiziksel olarak da kelimenin tam anlamıyla zehirleniyoruz. Karaciğer, böbrekler, midemiz bilinçaltına atılan her kızgınlık, her öfke, veya nefret, intikam duygusuyla asit salgılamaktalar. Hayat boyunca içinizde tuttuğunuz zehir dolu bir asit varili düşünün. Aynen Tuzla'daki atıklar gibi topraktan gıda ve su yoluyla bedenimize karışan kanserojen madeler gibi bilinçaltımız da bu zehiri ruhumuza ve beynimize oradan da sinir ve damarlar vasıtasıyla kana akıtıyıyor. sözetmiyoruz. Oysa affetmeyi öğrendimizde zihnimiz zehir üretmeyecek. Böylece ruhumuz da hafifleyecektir.

Ü.A.-Söylediğinizi uygulamak çoğu insana zor geliyor.Bu nasıl mümkün olacak ?

M.K.-Uygulamada zorluk çekiliyor. Çünkü hayata bakış açısı yanlış. Basit ama çok önemli bir evren yasası var. " Nasıl düşünürsen yaşamın da öyle gelişir ve düşündüğün şey gerçek olur". Bu düşündüğün her şeyi gerçekleştirebilirsin demek.
Bu yasayı deneyimlemek üzere her gün önümüze sayısız fırsat çıkıyor. Bu fırsatları doğru değerlendirebiliyor muyuz ? Hayır, önümüzde duran fırsatı göremiyoruz. Halbuki affetmek ruhsal sağlığımız açısından çok önemli bir fırsat.

Ü.A.- Peki siz nasıl başardınız bunu ?

M.K.- Ben önce anlamayı denedim. Affettim çünkü karşımdakinin bakış açısını anlayabiliyordum.Ayni fikirde olmayabilirsin ama olaylara karşıdan bakabilmek burada çok büyük bir artı. Anlayış birçok şeyin dayanılmaz ağırlığını hafifletiyor. Hayata karşı tarafın bakış açısından da bakabildiğin zaman yaşamındaki herşey daha gelişkin ve ileri bir boyut kazanıyor.
Kimse izin vermedikçe bizi incitemiyor. Sadece bunu bilmek bile affetmenin önemini gösterir.