Affetmeyi bilmeyenleri affetmek

Şu yaşadığımız günlere bir bakar mısınız? 1968 kuşağının yaşadıkları sonrasında gelen bizim kuşağın yaşadıkları bugünleri yaşayanların yanında altın kupa gibi kalır…

Bizim kuşağın en büyük özelliği neydi biliyor musunuz? Affetmek…

***

Kimimize sağcı dediler aşağıladılar kimimize solcu dediler küçümsediler, saldırdılar kurşunladılar, her an her dakika korkuyu yaşattılar…

O zamanlar da ben “cumhuriyet gazetesi” okuyordum, sokakta koltuğumun altına saklayarak yürürdüm. O gazeteyi okuduğum için öldüresiye dayaklar yedim…

***

Ve aradan geçen kapkaranlık yıllar sonrasında ortalık birden duruldu ve bir şeyi fark ettim. Sadece ben değil kime, sağcısı olsun solcusu olsun anarşisti olsun kime sorduysam birbirimizi “affettiğimizi”  

Bu kişilik meselesiydi bu vatana millete bakışın önemsemenin ve önemsenmenin eseriydi…

***

Ve şu günün gençliğine bakıyorum, hayran olmamam mümkün değil…

Daha düne kadar kaç kere yazdım kaç kere haykırdım hatta seminerlerime katılan kursiyerlere kızdım;

“Sizden bir halt olmaz, bu ülkeye sizden bir hayır gelmez” diyerek…

Yanılmışım bizlerin hatta 1968 kuşağının başaramadıklarını çok büyük azimle ve doğaçlama yoluyla başardılar. Barışçıl gösterileriyle hak arama yolunu seçtiler…

Bizler hata yapmıştık binlerce dostumuz zindanlarda çürüdü onlarca kardeşimiz asıldı…

***

Daha önce gazetelerde okuduğum benzeri olaylar benim için çok büyük anlam ifade etmezdi ama şimdi gençlerin içinde benim sizin hepimizin çocukları var.

Üstelik bu çocuklar kin nefret ve şiddetle dolu değiller, yürüyüşlerinden bakışlarına hareketlerine düşüncelerine sloganlarına sevgi yüklemişte çıkmışlar meydanlara…

Diyorlar ki bu ülkenin başına gelebilecek en büyük felaket halkın ayrışmasıdır, bir kısmının ötekileştirilmesi bir kısmının kayrılmasıdır. Bunun tek çaresi vardır sebep olanları affetmek ve onları anlamaktır.

Hiç kimseden nefret etmiyoruz ama hiç kimsenin de bizlere kin nefret beslemesine izin veremeyeceğiz ruhumuzu kişiliğimizi aşağılamalarına fırsat tanımayacağız…

Bunu yapmaya mecburuz zor olacak ama dayanacağız, yoksa bizim de bizi ötekileştirenlerden asla farkımız kalmayacak…

***  

Bir baba olmanın ötesinde bir uzman olarak koyuyorum olanları önüme. Yaşanan hangi an hangi sahne hangi enstantane varsa resimleriyle kasetleriyle inceliyorum…

Onları ve kendi meşreplerince yarattıkları “ötekileri” anlamaya çalışıyorum.

Ve dün geceki olayları an be an izleyince teşhisi koyuyorum, kimsenin devlette güçtü faiz lobisiydi dış odaklardı illegal oluşumlardı falandı feşmekandı demeye hakkı yok.

Geçin bunları haksızlıklara haklı mazeretler aramanın ürünü bunlar…

***

Şimdi bu çocukların önündeki en büyük engel ne biliyor musunuz?

“Affetmesini bilmeyenleri affetmek…”

Suçları; İçinde kin nefte şiddet olmadan sizi sevmeyenleri bile sevmeye çalışmak…

Başarırlarsa sadece ülkemizde değil dünya için “21 yüzyılın mucizesi” bence bu olacaktır…

***

Bunu ne topla ne tüfekle başarabilirsiniz, kin nefret öç alma telin edenlere karşı zafer kazanmak çok zordur

“Eğer karşınızdaki “insan” olmaktan vazgeçmişse…”

Çok büyük hayal kırıklıkları da yenilgilere de acılar da yaşayabilirsiniz…

Olsun, umutsuz yaşanmaz her doğan güneşin sabahında umuda giden bir yol mutlaka vardır;

Yeter ki tıpkı bugünkü gibi;

Sizler “sevmekten” asla vazgeçmeyin çocuklar, yolunuz açık şansınız bol olsun…

SİZLERLE GURUR DUYUYORUZ…

İyi ki bizlere bu gururu yaşattınız sonsuz şükranlarımı sunuyorum…

İyi pazarlar…

Erdoğan ÖZGENÇ