Ağlamak Normal Değil

Ölüm normal öleceğiz bir gün; ama hastalanmak normal değil.

Üzülmek normal, üzüntü normal değil; üzülürsün geçer.

Bilinçli kültürlü insanlara ağlamayı hiç yakıştırmam. Bu, sahip olduğunuz bilinci kültürü inkâr etmek olur. Ağlamak neye ağladığımızı bilmediğimiz bir durumdur.

Babam ölmüş, insan ölür; sevdiğin kimseden ayrıldığın için sadece o an için üzülürsün. Onu bir daha göremeyeceksin, veda üzüntüsü ama mezara koyduktan sonra bitmesi lazım.

Acı olaylara sadece üzülünür.

Ağlamak bilinçsizliktir.

Dediğimiz gibi sıradan insanlar ağlar ama olayı bilen kimse durum değerlendirmesi yapar.

Ağlamak gelişmişliğin de göstergesidir, ileri toplumlarda insanlar ağlamaz.

Tabi herkes ağlayınca ağlamak da normal hale gelmiş.

Biraz da başımıza gelenler ağlamaklı durumlar olduğu için böyle.

Hayatımızda normal bir şey yok ki normal davranalım.

4 yaşında çocuğu ölmüş ağlamasın da ne yapsın. Ama bilinçli biri olsa ağlamak yerine nerede nasıl bir hata yapıldığını sorgulaması gerekir.

Bizde ağlayanlar ya kusurludur ya da bilinçsiz.

Ağlatan zulmü de göz ardı edemeyiz.

Ağlatan kadere katılmıyorum. Bakın inceleyin çoğunun kader olmadığını göreceksiniz.

İnsanımıza göre ise karşı koyamadığı(ve aslında koymadığı diyeceğiz) her şey kader.

Bu arada ben hayatımda hiç ağlamadım.

İnsan sadece doğduğu zaman ağlar.

Hassas insanların duygulanıp ağlamaları var bir de. Acıya ağlamak mantıklı değil. Gülmek gibi hayatın herhangi bir anında içinden gelerek ve kendini tutamayarak, bir nedene dayanmadan kendiliğinden kısa süreli…