Ağlamak zayıflık mıdır ?

Hayır değil... Ağlamak duyguların suyuymuş.

Duygularımızın suyuysa neden bize toplum içinde ağlama denir. Neden gözyaşımızın kimsenin görmesini istemeyiz. Ağlamak zayıflıkmıdır? Duygusallık kötü birşey midir. Neden toplumumuzda böyle bir ön yargı vardır. Bence toplum içinde gülmemiz ne kadar doğal bir olaysa, ağlamamızda vücudumuzun en doğal tepkisi olmalı.

Ağlamak duygularımızın inişi çıkışıyla birlikte ya hıçkırarak, ya bugulu gözlerle, ya tek damla gözyaşı akıtarak, yada sessizce içimizden ağlarız. Ağlayınca ruhumuz temizlenir... Kaybedince ağlarız, sevinince ağlarız, ayrılınca ağlarız, üzülünce ağlarız sıkılınca ağlarız vs vs... Çünkü durup dururken ağlanmaz. Hissedildiğinde ağlanır. Ve o an geldiğinde de ağlamalı insan.

Bazı insanlar ağlamamayı güç olarak görüyorlar ve çevresine öyle yansıtıyorlar... Sanmıyorum onların o kadar güçlü olduklarını, eminim onlarda ağlıyorlar gizli gizli. Son noktaya geldiklerinde onlarda gözyaşıyla tanışıyorlar.

Erkekler ağlamaz denir... Neden ağlamasın ki? Onlar da kalp taşıyorlar. Onların hisleri duyguları yokmu? Ağlamak sadece kadınlara yakıştırılıyor. Bence gerektiği yerde ağlayan erkek daha güzeldir daha etkileyicidir. ''Ağlamak güzeldir '' Sezen Aksunun dediği gibi...

Utanılacak birşey değil ağlamak. Bizler, yaşantımızın acılarının, sevinçlerinin, sıkıntılarının birikintisini duygu suyumuzu akıtırız... Çocuklar anlık isteklerini yaptırmak için ağlarlar. Her toplumun, her kesimin, her kültürün duygusal gözyaşı vardır.

Gözyaşının etkisi büyüktür. Nice taş kalpleri yumuşatır sevgi şefkat uyandırır. Depresyon tedavisinde iyi gelir (bilmiyorum tabi ne kadar doğru ama ben ağlayınca rahatlarım).

Ve sonuç olarak diyorum ki; Ağlamak güzeldir, utanılacak birşey değildir. Yaşadığımız sürece ağlamak da vardır gülmek de.

Ama yine de Allah kimseyi ağlatmasın hep gülelim.

sevgi ve saygılarımla