Ağlasam

Bir köşeye oturup ağlasam ağlasam diyorum...

Komşunun camını kıran, ödevini yapmayıp öğretmeninden tırsan, top peşinde koşup ayakkabısını yırtan, gizlice sigara içerken yakalanan çocuğun pişmanlık ve korkusuyla ağlasam...

Saflığı temizliği yitirdiğimiz dünya düzenine ağlasam, açlık ve yokluk hızla artarken saçma sapan konuşmaları, suni gündem yaratanları tartıştığımıza ağlasam…

Aysu’nun oyunu-çobanın koyununu, Meltem’in Yağmur’unu, Müjde Ar’ın gazoz kapağını, Fenerin Şampiyonlar ligindeki yol sonunu yazalım çizelim, tartışalım… “Var mısın yok musun” programını izleyip hayata Türkcelle bağlanalım… Havyarı sabah kahvaltısında yiyip, dizi yıldızlarının şaşalı hayatlarında kendi hayatlarımızı olmasa da hayallerimizi bulalım…

Yeter! Yeter! Diye bağırmak geldi içinizden değil mi?

E devam o zaman…

230 YTL’yi ödeyemeyen babanın yavrusu rehin tutuluyor, içimiz acısa da ateş sadece o ufacık bedende iz bırakıyor… Bakliyat bir günde %130 zam görürken, Fatih Altay’lı haber programında açlığı bilmeden halkın pirince düşkünlüğünü hayretle sorguluyor… Ama artık ağlasam ağlasam diyorum… Çocukluğuma dönüp salyangoza tuz ekmenin, arı yuvalarını kapatıp ölümlerini izlemenin vicdan azabıyla ağlasam diyorum…

Yavrusuna kıyan, annesine ecel olan, Pippa’ya zorla saldıran insanıma, kiracısını 200 YTL için öldüren yurdum manzarasına ağlasam ağlasam diyorum…

Hiçbir şey sebepsiz değildir, hiçbir suç bedelsiz değildir, hiçbir günah cezasız değildir… Peki, bunca cinnet, bunca vahşet nedendir?

Kutuplara bölündük, böldük, ufaldıkça ufalayanların elinde şekillendik…

Mesela, Fenerbahçe- Galatasaray derbisinde tarafı olduğumuz yenilse hayatı sildik, hayatları düşünmeden sildik… Satırla, bıçakla, silahla dolaşmayı adam olmak sandık…

Daha da vahimi sağa giderken soldaki, sola giderken sağdaki sevdiklerimizi incittik… Üstelik tek doğru, tek haklı kendimizi bildik, küstahça Cumhuriyeti tekelimize alıp bizim dedik… İşte bu yüzden ağlasam ağlasam diyorum…

Bir köşeye oturup hiç susmadan ağlasam diyorum…

Foto:www.cileweb.net