Ah ! ve rengi

Dolaşır sokak sokak bir bedbaht

Bir aşık ağlar, yükselir bir ah !

Ve rengi yalnızlığa karışır

Tenhada bir şiir dolaşır,

Bir şair hüzünlü bakar.

Çeker gider gizlere

Gözleri gelir aklıma kâh,

..ve rengi

kaybolsam umutsuzluklarda

o gözler pusulam,

o gözler hedefte nirengi

o gözler kahverengi

Akşam olmalı,

bir bahar rüzgârı çarpmalı yüzüme

ve bir kahve elimde

İçerken acısını renginden anlamalıyım

Ne kadar koyuysa kahve rengi

Her yudumda odam hüzne karargâh,

Ve rengi değişir, kararır

Yavaş yavaş

Bir melankoli beni alır,

Tüm sevdalara yüreğim olur dergâh,

Ve rengi kızarır

Bir yetim ağlar uzaklarda,

Bir zalim güler,

Kadeh kadeh günah

ve rengi geceye karışır

Sonra,

Yare söylen(e)memiş sözleri(mi)

Yıldızlara bir bir dize dize

şiir şiir, dize dize

ağlarım,

Belki gece biter,

gün de doğar sabah

Ve rengi güneşlenir

Unutturur eski acıyı yenisi

Düzelmez dengesi ruhun

Her aşkta eski hüzün

Her aşkta yeni güzergâh,

Ve rengi değişir umudun

Ahmet Ünal ÇAM

ahmetunalcam@gmail.com