Ah Ankara'm

Son zamanlarda bir Ankara rüzgarı esip gidiyor. Bunda Aşk Tesadüfleri Sever filminin ve Behzat Ç.’nin katkısı yadsınamaz. Ankara’da doğmuş, yaşamış ve belki burda ölecek biri olarak bana Ankara’nın ne ifade ettiğini anlatmak istiyorum. Bilindiği gibi Ankara, bozkır güzelidir. Denizi yoktur. Bu, bazıları için Ankara’yı yaşanılması zor bir yer kılar. Ama Ankara aslında yaşanması kolay bir şehirdir. Hem büyükşehrin nimetlerini taşıyıp hem de kasaba özelliği taşıyan başka bir yer yoktur. İstanbul süslü, zengin, sosyete kızıysa, Ankara makyajsız, bilgili, değeri anlaşılamamış sade güzeldir. Gerçi son yıllarda artan alışveriş merkezleri ve çok katlı binalar Ankara’nın eski naifliğini kaybetmesine yol açmıştır. Ama Ankara yine Ankara’dır. Ankara Atatürk’ün şehridir. Padişahlığın yıkılıp cumhuriyetin kurulduğu yerdir. Onun finans merkezlerini çalıp götürseler de “başkent” sıfatını kimse elinden alamayacaktır. İstanbul namlı güzeldir. Ecnebiler onu bilir, Ankara’yı pek bilmezler. Ankara sınıfın çalışkan öğrencisidir ama öğretmenin favorisi değildir. Ankaralı genelde bar, disko kültürüne yabancıdır. Çünkü yarın sabah erken kalkacak memurdur, işçidir, öğrencidir, esnaftır. 

İstanbul’da festivaller, konserler; Ankara’da işçi, memur, öğrenci eylemleri yapılır. Çünkü Ankaralı politiktir, entelektüeldir, geçim derdindedir. Peki ya Ankara’da aşk? Ankara’da aşkı güzel bir mekanla pekiştirmek için biraz şehir dışına çıkmak gerekir. O yüzden genellikle Ankara’nın romantik bir şehir olmadığı düşünülür. Ancak, Ankaralı aşık olmak için mekan desteğine ihtiyaç duymaz. Aşkı gerçekçi bir şekilde yaşar ve yaşatır. Aşk Tesadüfleri Sever filminde bir cümle geçer. “Hiç Ankara’dan İstanbul’a gidip geri dönen oldu mu?” Belki İstanbul, insanın kendini aştığı, dışa açıldığı bir şehirdir. Ankara ise, içine kapanık kendi dünyasında yaşayanların şehri zannedilir. Ama aslında Ankara öyle bir birikime sahiptir ki, kendinden bahsetmeyi sevmeyen filozoflar gibidir. Onun değerini ancak, ondan uzak kalan anlar. “Ah Ankara'm” diye sızlanır.