Ah benim çocukluğum

 (Dünyanın bütün çocuklarına...)

Ah dağlar başında
Keklikler peşinde
Papatyalar toplayıp
Nergisleri koklayıp
İnce işler işinde..

Ah benim mutlu çocukluğum

Deniz içinde balık gibi
Kumlardan dağlar yaparken
Dağ bayır demeden
Dümdüz koşarken
Kollarımı açıp uçtuğum

Ah benim özgürlüğe kavuştugum

Nice umutlar peşinde
Çayır çimenler içinde
Küçük kuzumla sevinçle
Yarıştığım, gülüştüğüm
Tozla toprakla buluştuğum

Ah benim sevgilere aç çocukluğum

Nice defter kalem bitirdiğim
Sevilerimi kimseye göstermediğim
Sıralarında dirseklerimi çürüttüğüm
Şükran öğretmenin elinde
Kulağımı unuttuğum

Ah benim yaramaz çok yaramaz
Çocukluğum.

Yani büyüdük de ne oldu
Ne olduysa çocukluğumuza oldu
O günler birer hayal oldu
Alıp geçmişin heybesine koyduğumuz
Sonrada bir güzel unuttuğumuz

Acıklı, güldürülü çocukluğumuz
Sana hiç bitmeyecek susuzluğumuz