Ah bu 90 lıklar

Ah bu yaşlılık, deriz ama yinede hayata bağlanmak güzeldir.

Ben var 61 yaş, anneme sorsan kaç yaşındasın, der, 70. Eh anne beni ne zaman dünyaya getirdin, senesini hatırlamaz bir kış günüydü der geçer. Yıl işine gelmez.

Yaş 90 ama kendisini 70 zanneder. Canı sıkılıyormuş, eh artık kurslar varmış, hele beni de bir yazdır da, gidip bakayım neler var neler yok.

Karar verdik, bunu kursa yazdırdık. Bir telaş sabah evden takıp takıştırdı, sürüp sürüştürdü, haydi ben gidiyorum diyip çıktı.

Kurs da ki öğretmeni çıldırtmış, harfleri bulamayınca önce gözlük takıp aramış, yine bulamayınca da yanındakinin klavyesine gidip aradığı harfi orda bulup, basmış, ve hemen kendi yerine gelip oturmuş. Aramış, ama bastığı harf yok. Yandaki adama ters, ters bakıp ne olurdu silmeseydin. Bak ne güzel öğreniyorduk. Kışkançlığın, alemi var demiş.

Akşam eve geldiğinde tatlı, tatlı aman, kız yanımdaki adamda pek hoşmuş valla, neden anne nerden anladın dediğimde, hani beni gözüne kestirdi açık, açık söylemedi ama, benim yazdığım harfi sildi.