Ah bu zamane çocukları

Oğlum daha dört beş yaşlarında… Bir gün sordu bana öğrenmeye aç bir şekilde…

“ Anne ben senin karnında mıydım.”

“Evet oğlum, karnımdaydın” diye cevapladım şaşkınlık içinde…

Hiç beklemediğim bir anda, hiç beklemediğim bir soru ile karşı karşıya kalıvermiştim çünkü…

“Karnındaydım demek… “ diyerek yüzüme baktı afacan bir şekilde… Ben de ona bakıyordum.

“Evet karnımdaydın “diye tekrarladım.

“Peki karnındaydım da sen yemek yiyince ben kirlenmiyor muydum.” dedi lacivert gözlerini kocaman kocaman açarak.

Şaşkındım. Ben ilk soruya verdiğim cevapla şekillenecek sanmıştım zihninin içinde beliren sorusu. Ama yanılmıştım işte… Başka bir soru ile karşı karşıyaydım şimdi.Ne diyeceğimi, nasıl cevap vereceğimi düşünürken bizim afacan ;

“Su içince yıkanıyor, temizleniyor muydum “ demez mi…

Ah dünün küçükleri… Ah büyümüş de küçülmüşler… Ah zamane çocukları…

"RESİM:ALINTI"