Ah Çeşme ahhh!

Ah Çeşme ah....

Geçen hafta sonu 17 yıldır devamlı gittiğimiz İzmir’imizin mavi bayraklı denizi olan en seçkin ve nadide ilçelerinden olan Çeşme’deydim gene...

Çeşme’nin Şifne tarafında olduğu için evimiz, Çeşme’nin içine ancak akşamları gezinmeye gider geliriz, canımız sıkıldıkça...

Çarşısında iki adım yürümek, meşhur sakızlı dondurmasından yemek, havasını soluyup, rüzgarında ürpermek için...

Geçen hafta sonu “Yok, bir daha Çeşme’ye inmem.” düşüncesi nasıl da sızıyla içime kazındı anlatmak isterim.

Evet bir daha Çeşme’ye inmeyeceğim.

Güzelim Çeşme sokakları Medrano Sirkinden daha şaklaban, daha zevksiz, daha sinir bozucu artık benim için....

Tatile gelen insanların tek akşam eğlencesi gailesizce Çeşme çarşısını arşınlamak, atılan iğnelerin yere düşmesini engellemek sanki...

Korsan kitap satan ve “Gel abi gel, mahşeri kalabalık burda, üç kitap 10 liraya” diye çığırtkanlıkla kültür yaymaya çalışan, halkın eğitimine bir nebze de olsa katımız olsun misyonundaki gencin çığlıkları tüm Çeşme’nin kulaklarında...

Var mıdır başka bir ülkede çığırtkanlıkla kitap satmak...

Biz de var ...

Hem de yasal yolla basılmamışını...

Hem de adım başı, çığırtkanı olan dükkanlarda...

Çığırtkan kitap dostundan!? değilse mahşeri bir kalabalık var çeşme sokaklarında...

Sanki az sonra Madonna konser verecek Çeşme meydanında...

Adım başı biri çarpar daha birkaç saat önce bronzlaşmış, kumsala teslim olmuş bedenine...

“Hey hayat curcunası bu işte kendine gel, çık hülyalardan” dercesine...

Ve her adım başı kurulan stantlarda başka başka gürültü hezeyanı yayılır, aleme, kulaklara...

Bir de tornadan çıkmış seslerin birisi olan; ama kime ait olduğunu bir türlü bulamadığımız bir şarkı yükselir havaya mekanlardan...

“Sevgilimi koluma takarım, Bebek’te üç beş tur atarım ...”devamını bilemediğim içinde Bebek’in geçtiği bir şarkı bozması...

Bana göre Gülben Ergen, oğluma göre Demet Akalın, eşime göre Hande Yener söylüyordu bu şarkıyı....

Halen bu şarkı kimin bilmiyorum...(Bilen varsa insanlık namına beni bilgilendirsin lütfen)

Çeşme’nin o insanın içini açan rüzgarı da kalmamış hani, bedenlerimizi dirilten...

Hava sıcak, boğucu....

Neyleyim artık ben böylesi zıvanadan çıkmış Çeşme’yi dostlar...

Bunca yıl Çeşme sevdalısı olarak içim acısa da duruma neyleyim...

Ah Çeşme ah....

Huzuru bulduğumuz yerlerin bize huzursuzluk vermemesi arzusuyla...

Arzuliden....