Ah kadınlarımız

Ah kadınlarımız

Elleri öpülesi yarınlarımız

Çile yüklü bakışlarımız

Birbirinize yaklaşacak yok adımlarınız

Sizler ki canlarımız

Çilenize gül uzatacak eller yok

Sessizliğin ve çaresizliğin içinde mahkûm

Arayıp ta soranı yok

Gönlünüze sevgi girişi hiç yok

Bırakıldınız eli mahkûm

Çoğu zaman ölüme mahkûm

Söz hakkının boğazınızda düğüm

Bildiğini yapamayan kadınlar yarınları ölüm

Ah kadınlarımız

Yarınlarımız

Bakışlarımız

Elleri öpülesi analarımız

Prangasız mahkûmiyeti reva görenler

Gözü yaşlı eşler

Dul kadınlarımız

Şiddet mağduru kadınlarımız

Gözlerim yaşlı sizler gibi

 Sizi reva görülenler nefesimi kalemimi boğuyor

Ne duyarsız kulaklarımız yüreklerimiz gözlerimiz var

Çığlık atın

Kime

Niye

Neden

Duyan olmadıktan sonra

Beden uzuvlar kör ise çığlık ne yapsın

Toplum olarak mezar kazmanın utancını yaşıyoruz

Baharı sevmenin ötesinde

Gönül kalemiz

İnsanlığımız yıkılmış

Özür dilerim onlar adına sizden

Siz yine baharı sevin

Size kırmızı kart çıkaranlara

Kendilerine bende buradan kırmızı kart çıkarıyorum

Mehmet Aluç