Ah Mülayim Yaktın Beni (dünü tarihe not düşmem gerekli)

Uzun zamandır ayrı kaldım blog ailesinden. Güzel yazılarını okuyordum fırsat buldukça, yorum yazmaya zamanım olmuyordu. Artık geri döndüm diyebilirim.
Dün kursa gitmek için hazırlandım, her zaman ki gibi (sanıyordum) evden çıktım. Karşı komşuma bir şey sormak için ziline bastım. (basmaz olaymışım). Beş dakika kadar oturdum ve kalktım. Terliklerimi giydim (giymez olaymışım). Lokale giderken yol üzerinde ki kırtasiyeden beş ay önce aldığım ve İneboluya giderken götürdüğüm oyuncak farem Mülayim geldi aklıma. Bir anda kendimi kırtasiyede buldum, Biri siyah biri gri iki tane oyuncak fare aldım. Lokale geldim. Lokal çalışanlarından bir bayanın şirinmi şirin kızı Doğa kapıdaydı. Fareyi ona verdim. Aaaa! çok güzel dedi başladı oynamaya. Çantamda ki Mülayimi Çıkarttığımda bozuk olduğunu gördüm. Değiştirmek için kırtasiyeye geri döndüm. Değiştim ve tekrar lokale geldim.Lokale girerken mukfakta yemek hazırlıkları yapan altı çalışan bayan vardı. Mülayimi kuyruğundan tuttum ve yemeğe uğraşmayın Mülayim ekmek arası olamya hazır dememle birlikte içeride büyük bir çığlık koptu. Bizde Mülayimle kaçtık cafeteryaya. Cafeteryada arkadaşlarla muhabbete daldık. Bahçeye sigara molası için bilgisayar öğretmeniyle beraber çıktık. Havadan sudan muhabbet ederken mutfakta Mülayimden korkan arkadaşlar geldiler başladılar bana söylenmeye. Ben mülayimimi feda ettim onlar için. ( Etmez olaydım :))

Bir anda boş bulunduk çok korktuk derlerken başladık gülüşmeye. İçlerinden biri yanıma kadar geldi. Senin terliklerin modeli ne güzelmiş dediğinde evet bende beyeniyorum diye sol ayağımı yerden kaldırıp baktım. Ama işte ceza bu olmalı dedi. Terliklerinle renk yapmışsın bluzüne çok uymuş. Biri fıstık yeşili biri sarı. Ben yine bir şey anlamadım , herkes bir anda ayağıma bakıyor vereceğim tepkiyi görmek istiyorlardı. Bir kez daha baktım.
Allahım olamaz terliğimin biri dolgu topuklu fıstık yeşili. Diğeri sivri topuklu sarı. Mülayimden korkan arkadaşın bu yeni tarzınmı demesini bitirmeden benden kopan kahkahalar ve eşlik edenleri susturmalarının imkanı yok artık. Kim tutar bizi. Biraz sakinleşip herkez
Eve geldim binanın kapısı açıktı. Evin kapısına yöneldim anahtarım yok. Çantamı boşalttım yok. Çıldırma derecesindeyim.Acaba o kargaşanın arasında lokaldemi düşürdüm. Her zaman evde yokken kapının önüne bir terlik bırakırım. Neyse ki kot terliğim kapıda, kıyafetime uygun. Onları giydim tekrar lokale gittim. Tüm arkadaşlar terlik davasını duymuş, terliklerin ne oldu diyorlar. Bende herkeze tek tek cevap vererek. Arkadaşlar o terlikleri eşlerini evde bırakarak benimle beraber sokağa kaçtıkları için cezalandırdım eve bırakmaya gittim dediğimde yine gülüşüyoruz. Anahtarımı soramıyorum bu arada. Kursa girdik kurs bitti. Aklım anahtarda. Lokale baktım iyice yok yok yok...
Binanın önüne geldim eşimi aradım. Ben anahtarımı kaybettim kapıda kaldım diye. Onunla konuşurken karşı komşunun evine girerken ve masasının üzerine anahtarımı bırakırken ki halim bir anda film şeridi oluyor gözlerimde. Maalesef komşumda arkadaşına oturmaya gidecekti evde yok. Eşim o arada güzel haberi verdi. Bugün bende anahtarımı almamışım diye. Ozaman ilk işim Pınar'ı aramak oldu. Geliyorum dedi. Geliyorum demesi 1 saati geçti. Saat oldu 4.30. Sinirden ve açlıktan kan şekerim düştü ellerim titriyor. Binanın önünde bankta oturuyorum. Eşim diyor çilingir çağır. Ben diyorum anahtar Pınarın evinde gelsin yoksa çağırırım. Derken 5 aramadan sonra pınar gelebildi. Ay geç kaldım diye mırıldanırken ne bu halin kaybolduysa anahtar kayboldu yoksa çilingir açar kapıyı diyor. Pınar kapısını açtı ve anahtarım masanın üzerinde. Olanları ona anlatıyorum tekrar kahkaha krizi kopuyor. Akşam oluğ eşim eve geldiğinde olanları tek tek anlatıyorum, bir kahkahada öyle. Artık gülmekten yorgun düşmüşüm ki çenelerim ağrımaya başlamıştı.
Siz siz olun başkasına şaka yaparken çok iyi düşünün. Bir mülayimi ekmek arası teklifinin, terlik faciasına , oradanda kaybolan anahtara dönüşeceğini nereden bilirdim. Şuda var ki. Alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste. Bir daha Mülayimimi lokale götürmek mi tövbe. :):):)