Ah Orhan Baba ah, yaptın bize yapacağını!

Dün akşam…

Yaşadığım şehirden yüzlerce kilometre uzakta, o muhteşem ve yedi tepeli şehirde, misafir olduğum evin balkonundan görünen manzara öyle büyüleyiciydi ki...

 Parlament gecenin göğsünde mehtap, ışıl ışıl yıldızlar ve şehrin uzak ışıkları…

Daha önce hiç bu kadar yüksekten izlemiş miydim gökyüzünü?

(Sanmam...)

Serin bahar rüzgârıyla savrulan sigara dumanını izlerken fark ettim çakırlık durumumu… 

Oysa erken akşamdan beri içtiğim, olup olacağı iki kadeh rakıydı…

“Yaşlandıkça daha çok etkileniyorum alkolden” diyeceğim geldi, ama değil! 

Evet, sevdiklerim, evet meşk dolu saatler, evet şu romantizme kışkırtan dolunay, şu yıldızlar...

Ama galiba o da değil…

…

Çok sevdiğimi bilirler bana sürpriz yapmışlar; Enfes yemekler, rakı, yetmemiş, bir de Orhan Gencebay şarkıları hazırlamışlar…

Ooofff!

Sevenler mesut olmaz/ Bir teselli ver/ Batsın  bu dünya/ Akşam güneş/Mevsim bahar olunca/ Beni böyle sev / Aşkı ben yaratmadım/ Yarabbim/ Gönül/Kaderimin Oyunu, Dertler Benim Olsun/ Dil Yarasıve şu anda  aklıma gelmeyen  niceleri...

Hissettiğim sarhoşluk duygusu, işte o unutulmaz ve bence artık hepsi birer klasik olmuş güzelim Gencebay şarkılarının yarattığı nostalji sarhoşluğu olmalı...

Üniversite yıllarında, pek çok arkadaşımdan, hele hele yabancı pop ve klasik müziği çok sevdiğini bildiğim erkek arkadaşımdan bucak bucak saklamıştım Orhan Gencebay’a olan hayranlığımı...

Çünkü o zamanlar arabesk diye nitelendirilen bu müzik tarzı çoğu akranım tarafından tenkit edilir, dinleyenler küçümsenirdi...

Ben yine de, gizli gizli de olsa (!) hiçbir zaman vazgeçmedim Orhan Gencebay şarkılarını sevmekten.

O zamandan beri, içinde bulunduğum ortama, şartlara ve ruh durumuma göre değişiklik gösterse de, başta TSM ve THM olmak üzere, en severek dinlediklerimden oldu, Gencebay şarkıları...

Bakıyorum da son yıllarda, TRT Müzik Kanalındaki TSM programlarında olsun, türkü barlarda, fasıl yapan, pop çalınan eğlence mekânlarında olsun repertuarda Orhan Gencebay mutlaka yer alıyor.

Üstelik 20-30 yaş kuşağındaki gençler bile, bu şarkılara keyifle, coşkuyla, üstelik tüm sözleriyle eşlik ediyorlar.

E canım, parmak kadar çocuklar Orhan Babayla ruhlarına cilâ çeker de biz onlardan geri kalır mıyız?

Bir yanda üç kez damıtılmış Efe Rakı, bir yanda dolunay, diğer yanda eteklerimizden dökülen anılar, bir de fonda Orhan Gencebay şarkıları olunca, siz söyleyin sarhoş olunmaz da ne olunur?

Son söz olarak, ne diyeyim; Ah Orhan Baba ah, yaptın bize yapacağını!

***