Ahh o sol yanım!

Canım çok sıkkın, boğazımda garip bir düğüm var, ağlasam açılacak lakin gelin görün bir de yürek var ki engel!...

Bir tarafım bitmiş artık Türkiye diyor, hakkındır hadi doya doya ağla; diğer yanım “Dayan” diyor, “Asıl şimdi daha da çok ihtiyaç var sana!”

İtiraf etmeliyim bir hezimetin üzüntüsü değil bu, hani bangır bangır “Hayır” demiştim ya, acayip bir hayal kırıklığı benimkisi…

Bir iç acısı halleri…

Nasıl bir mağdurluktur ki üç paket makarnaya, bir ton kömüre satın alınır?

Bir insan nasıl olur da boynunu boyunduruğa uzatır?

Neden?

Yani hiç mi birinizin ailesinde yoktur cumhuriyet harbinde şehit düşen?

Üç paket makarna ve bir ton kömür için mi kanlarını döktüler?

Yok! Daha fazla yazamayacağım!

İçimden yükselen müthiş bir patlama var, kontrol altına alamayacağım; yalnızca Aziz Nesin’e bir kez daha hak vereceğim!

Ve… Atatürk’ü düşünerek uyuyacağım yine bu gece…

“Affet Atam, emanetine sahip çıkma konusunda yetemedik!”

“Üç paket makarnaya, bir ton kömüre yenildik!”

Gülgün Karaoğlu

Eylül,13/2010