Ahı tutar çiçeklerin

Gözler yaşlı, karın açtı,

Günler geçti, aylar geçti,

Tanklar geçti üstümüzden.

Fakat sizler,

Rahat rahat uyudunuz.

Çektiğimiz acıları

Ne bildiniz ne duydunuz!

Bizim için bir damlacık

Ağlasanız yeterdi.

Yaramızı bir duayla

Bağlasanız yeterdi.

Her gece

Binlerce

Işık yaktım ümit dağlarına,

Boynu bükük can evime döndüler,

Ve çaresiz birer söndüler.

Yeter artık!

Beklemekten yoruldum,

Ey Müslüman kardeşlerim!

En çok size kırıldım!

Tek dostumuz

Boynu bükük melâldi,

Tek suçumuz

Kalbimizde çiçeklenen

Gül endamlı hilâldi.

Ey zalim,

Ve zulme seyirci kalan!

Yaptığından utan, dedim.

Annem yoktu sarılacak,

Canım bildim, vatan dedim.

Ak alnımda çiçek açtı,

Cümle melek kucak açtı.

Ve mübarek topraklara

Bir gül gibi serildim.

Al kanımı bayrak yaptım,

Hilâline sarıldım...

Çocuk kalbimde her zaman

Bütün insanları

Dostluğa oba bildim,

Ve sizleri

Anne bildim, baba bildim,

Sırtınızdaydı bunca vebal,

Bunca yükler...

Ey büyükler!

Vurulmaktan, kırılmaktan,

Yaşamaktan yoruldum.

Sevabıyla, günahıyla

Boynu bükük çiçeklerin âhıyla

Hayrını görün dünyanın

Artık size darıldım...

Bestami YAZGAN