Ahmak!

Diyojen (Diognes Kynik), İ.B.Ö (İsa'dan bayağı önce) Atina’da yaşamış bir filozof…

İsa ondan 400 yıl sonra aceleyle koşturduğu bir gün, O’nun bu telaşını gören bir havari nedenini sormuş.

“Anlayamayacakları bir konuda soru soracak olan birkaç ahmaktan kaçıyorum” demiş, İsa.

Diyojen, bir fıçıda yaşarmış, o da ahmaklardan yuvarlanarak kaçarmış. Ama dar bir geçitte, ahmağın tekinden kaçamamış. Ahmak, “Ben bir deliye yol vermem.” demiş, Diyojen, geri çekilmiş. “Ben veririm” demiş. Ahmak olandan, fıçıda yaşamıyorken de kaçabilmiş.

İsa da kaçmış, Diyojen de kaçmış. İkisi de kaçabilmiş. Onlar kaçabilmiş.

İsa, koşarak kaçmış, Diyojen, yuvarlanarak geri çekilerek kaçmış.

Geri çekilmiş Diyojen, amma, Büyük İskender’e de: “Güneşimden çekil!”, demiş.

Gölge etme başka ihsan istemem!

Bir filozofu bir de şair yapmak istenildiğinde uydurulmuş.

Birkaç ahmak beni de şair yapmak istediğinde onlardan kaçamadığım için yazmışım:

Ahmak

Bir jet uçağının kuyruğuna benziyor bakışları
Yüz bin Japon’un yaptığını yaparım, iddiasında
Yangın bombaları sanki konuşması, ahmak işte
Bir oda dolusu iki kelime, tek söylediği aslında

İnanılmaz,
Fikirlerin dengesizliğini, sükse yapıyor ağzına
Nefes almıyor, gözlerini kırpmıyor, öyle işte
Görseniz, sanki ısırgan otu çiğnetiyor tarzına

Dikkati dağınık, aklı bulanık, fikri zikrine kanık
Hindi gibi, glu glu glu, ayna tutsan gark etmiyor
Kır burnunu, sök kaşlarını, sonra bak gör işte
Sırıtarak, nasıl da ben ahmağım, öyleyim diyor

Yazık Ahmağa

Eem Talu (morecache) / eylül 2005