Ahmak ıslatan yağmur!

Bugün küresel ısınmaya direnen tabiat ananın gözyaşları ile uyandım! Kapıya koştum. Ellerimi açıp, ''bu toprak kokusundan, çiçeklerin ıslanıp yıkanırken yaydığı güzel kokulardan ve Sardunyalarımın üzerinden süzülen bu yağmur damlalarından bizleri mahrum bırakma yarabbi'' diye, yüksek sesle dua ettim.

Ne kadar özlemişiz yağmur sesini,
Yağmurda ıslanmayı, kar da yürümeyi.
Bundan böyle tövbeler olsun!
Ne aşırı yağan kar'dan,
Ne aşırı yağan yağmurdan,
Şikâyet edeceğim.
Ben sadece pencerede oturup,
Yağmurda ıslanan ahmakları seyredeceğim!

Hepimiz bir dönem ahmakıslatan yağmurlarda ıslanmışıktır muhtemelen;
Elleri ellerimde, cennet mahallesi, reyhan caddesinde yürüyoruz. Ahmakıslatan yağmur saçlarımızı okşar gibi yağıyor.

80 li 90 lı yaşlarda bir dede elinde bastonu, sendeleye sendeleye iki ileri bir geri yürüyordu. Dedenin koluna girip kaldırıma çıkmasına yardımcı olurken kulağına ''dede biliyormusun ben bu kızı seviyorum'' dedim.

Dede perde inmiş kanlı gözlerinle bir bana birde ( daha sonra evleneceğim) eşime baktı;
''Yok, ziyanı beyaa, sev sev oğlum'', dedi. Hafif, muzip! Şekilde gülümseyerek.
Günün sonlarına yakın, ahmakıslatan yağmur çoktan aptal ıslatan moduna girmişti.
Geçen arabaların sıçrattığı yağmur sularından, çatıların veya balkonların üzerinden pimaş borusuyla yola akan sulardan, bizim sakınacak durumumuz kalmamıştı!
Biliyorum belki aptalca gelecek ama biz bunu oyun yapmıştık, çatılardan sarkan pimaşların içinden akan yağmur sularının altına girerek, özellikle ıslanmaya çalışıyorduk. Duş alır gibi!

Bu sabah kapıdan yağan yağmuru izlerken eşimle göz göze geldiğimizde ikimizde o ihtiyarı hatırladık.
Birazdan yine kendimizi sokağa atacağız ama bu kez elimizde şemsiyeler olacak. Çünkü her şey zamanında güzel, biz sıramızı savdık şimdi sıra yeni ahmaklarda yeni âşıklarda...

M. Talip Girgin

Not: yukarıdaki resim http://www.el-aziz.net/img4082.htm adresinden alınmıştır.