Ahmet Karakayan git de gitme.

Hoşçakalın dediğini öğrendiğim gün “Hangi gün karar verdin küt diye çekip gitmeye” diye cümleler kurmaya başlamışken duydum ki Yusuf Hayaloğlu vefat etmiş. Hani bir şiiri vardı ya, bir bölümünde “Kemal Sunal'da öldü Nâlan İyi kalpli amcaları birer-birer uğurladık” diyordu. Sen burdasın ama niye uğurladık seni. Hoşçakalın deyip kesip atmak niye.

Cetuşa yeni keşfetmişti senin yazılarını, haksızlık değil mi ona.

Alışmıştım bilgisayarımı her açışımda Ahmet Karakayan yazıp seni aramayı. İyi bir takipçindim biliyorsun. Al gülüm sana yorum, ver gülüm bana yorum olayı değildi senin okuyucularınla arandaki. Senin yazıların gerçekten güzel olduğu için okuyordu insanlar. Şimdi haksızlık değil mi Hoşçakalın deyip kesip atmak.

Ahmet Abi,

Hiçbir şey bilmiyormuş gibi dinleyecektin bizi, sen hayatı detaylandıracaktın biz dinleyecektin hani.

Dedim ya sana, gitme kararına saygı duyuyorum diye. Ama içime sinmiyor bu cümleyi kurmak. Bir insanı görmeden tanıyabilmek bu olsa gerek.

Neyse Ahmet Abi,

Senin kararın bu, niye mi yazdım bunları. Seni gerçekten sevdiğimiz için. Dönmek istersen bir köşede beklediğimizi bilmeni istediğim için. Ara sıra da olsa selam vermeni istediğim için yazdım.

Sen de Hoşçakal.

Ahmet Abi GİT DE GİTME.